Vera Meijer: “Toen Nero mij met zijn sprekende oogjes aankeek, wist ik dat ik voor hem wilde gaan”

Bijzondere ontmoeting

Net zoals vele anderen droomde ook Vera er als jong meisje al van om een eigen paard te kopen. Samen met een vriendinnetje ontwikkelde ze een liefde voor Haflingers, waarna de amazone in 2021 haar zoektocht naar een eerste eigen paard, een maatje voor het leven, startte. “Een Haflinger zonder grote aftekeningen op het hoofd was wat ik absoluut niet wilde”, steekt ze van wal. 

“Waar ik nog heel erg aan dat perfecte plaatje vasthield, besloot een stalgenootje de stoute schoenen aan te trekken en een afspraak voor mij te maken bij Nero. Aangezien hij een lange tijd in de opfok had gestaan en pas net weer onder de mensen was, wist hij niet zo goed wat hij met ons aan moest.”

“Ik ben even bij hem gaan staan en toen hij op het punt stond om van mij weg te lopen, maar tóch bleef en mij met zijn sprekende oogjes aankeek, wist ik eigenlijk al dat ik voor hem wilde gaan. Toen ik de dag erna nog steeds een goed gevoel had en helemaal in de wolken was, besloot ik hem te kopen. En dat terwijl hij geen grote aftekeningen op zijn hoofd heeft!”, grapt Vera. 

Foto: Esmee van Raaij

“Zijn blik spreekt boekdelen”

Vera kocht de ruin met het oog op de recreatie en besloot hem na veel wikken en wegen toch zelf zadelmak te maken. “Toen ik mij realiseerde dat Nero en ik nog een hele lange weg te gaan hadden, twijfelde ik of ik hem zelf wilde beleren. Ik had al bijna zes jaar niet meer echt paardgereden”, vertelt ze. 

“Hoewel Nero veel dingen nog raar en spannend vond, was hij vanaf dag één ontzettend dapper. Het eerste anderhalf jaar lag de focus op elkaar leren kennen, aanrakingen uitleggen en hem leren hoe hij met spannende situaties kan omgaan. Daarna zijn we spelenderwijs aan de slag gegaan met grondwerk. Gelukkig had ik na anderhalf jaar voldoende vertrouwen in hem om zelf aan de slag te gaan met het beleren. Die gedachten van ‘kan ik dit wel?’ waren in de loop der tijd steeds meer op de achtergrond verdwenen.”

“Hij pakte het op alsof het de normaalste zaak van de wereld was en heeft zich in die eerste jaren van een ietwat onzeker paard ontwikkeld tot een echt schoothondje. Ik ben enorm blij en trots dat we dit samen gedaan hebben. Nero leert ontzettend snel en is heel erg werkwillig, waardoor ik soms moeite heb om zijn ontwikkeling bij te houden. Daar hebben we in het begin echt even onze weg in moeten vinden.”

“Hij trekt mij vaak uit mijn eigen bubbel en kan mij een spiegel voor houden om mij op mijn plek te zetten, maar is ook de typische Haflinger die heerlijk dwars kan liggen. Zijn blik spreekt dan boekdelen!”, lacht ze.

Foto: Esmee van Raaij

Plezier voorop

“Voor de komende tijd is het vooral mijn doel om de basis onder het zadel beter te bevestigen, al staat plezier maken altijd voorop. Ik heb van begin af aan geprobeerd om hem mee te geven dat hij nieuwsgierig mag zijn naar nieuwe dingen, in plaats van ervoor weg te lopen, dus ik hoop lekker veelzijdig met hem aan de slag te gaan.”

“Van buitenrijden, Working Equitation en dressuur tot misschien wel een cross; ik denk dat hij het allemaal geweldig gaat vinden. We zien wel waar het schip strandt. Zolang wij er beiden plezier in hebben, ben ik blij!”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Esmee van Raaij