141215667_ABFweb
141215667_ABFweb

Hoe zit dat: Kan een paard verliefd worden?

Nieuws

‘Aaaaah, wat leuk, ze zijn verliefd!’ kirt je stalgenoot als jouw merrie voor het eerst neusje-neusje doet met haar ruin. Als een puber die voor het eerst gekust is loopt hij achter haar aan, terwijl zij nog een beetje afstand houdt. Maar interpreteren we deze signalen niet helemaal verkeerd? Kunnen paarden net als wij liefde voelen en relaties met elkaar aangaan?




“Paarden kunnen zich zeker aan elkaar hechten”, vertelt gedragsdeskundige Machteld van Dierendonck. En ze kunnen uiteraard een seksuele relatie aangaan (anders kwamen er ook geen veulentjes) en hebben daarin vaak ook een voorkeur. “Net als mensen kunnen ze vriendschappen aangaan en ze kunnen elkaar hun hele leven onthouden”, gaat ze verder. Dat is ook wel makkelijk, anders bestaat de kans dat een hengst ooit een van zijn dochters dekt.
‘Net als dat wij mensen de een wat aardiger vinden dan de ander, lijken paarden ook een voorkeur te hebben’

Vriendschappen


De beste vriendschappen zijn meestal tussen dieren van hetzelfde geslacht en waarbij de leeftijd ongeveer gelijk ligt. “Je ziet vaak oude merrie’s met oude merrie’s, of ruinen met ruinen. Gemixt komt minder vaak voor, al bestaat het wel. Je ziet trouwens ook weleens vriendschappen tussen hengsten die nog geen eigen groep hebben, dat heten dan alianties.” Net als dat wij mensen de een wat aardiger vinden dan de ander, lijken paarden ook een voorkeur te hebben. “Soms botert het gewoon niet tussen twee paarden. Je kunt er dan voor kiezen om ze bij elkaar te laten staan en ze gewoon aan elkaar te laten wennen, maar de kans bestaat dat ze elkaar echt nooit gaan mogen. In een grote groep heb je wel meer kans dat het goed gaat tussen paarden, want dan hebben ze meer keus. Waarop ze hun voorkeur baseren, is voor de wetenschap nog steeds een geheim (net als tussen mensen trouwens).”

Kennismaken


Het is volgens Machteld aan te raden twee paarden aan elkaar te introduceren volgens een vast protocol. “Zet nooit twee vreemde paarden zomaar bij elkaar, ook niet als er eerst alleen een draadje tussen zat. Het heeft me weleens een half jaar gekost om een paard in de groep te zetten. Maar dat is wel een uitzondering natuurlijk.” Je kunt vaak redelijk goed duidelijk zien of een paard een ander paard al kent of niet. “Als een paard een ander paard al kent, zal hij de ander gewoon negeren of kort snuffelen. Als twee paarden elkaar nog niet kennen, is er een heel redelijk vast ritueel. Eerst brengen ze de neuzen naar elkaar en blazen ze in elkaars neusgat, ze zetten de hals erop en soms slaan ze met het voorbeen om hun eigen positie aan te geven: hier ben ik, ik ben sterk! Vervolgens gaan ze aan elkaars flanken snuffelen en dan aan de genitaliën, om vervolgens onder elkaars staart te snuffelen. Hengsten zullen gaan (over)mesten of flemen. In dit vaste ritueel kijken de paarden wat ze aan elkaar hebben, soms breken ze het halverwege af, maar meestal volgen ze dit helemaal. Ze wisselen uitgebreid informatie uit.”
‘Hoe jammer we dat misschien ook vinden, liefde ervaren paarden niet’

Geen liefde


Hoe jammer we dat misschien ook vinden, liefde ervaren paarden niet. “Ze hebben geen vlinders in hun buik, anderzijds komt er zeker hyperattachent voor, soms ook verlatingsangst genoemd, of ze staan zo weinig met andere paarden dat ze bang zijn om weer alleen te staan en gaan zich daardoor extreem plakkerig gedragen.”