Paardenmaatjes: Maxime Forier & Sylvia Huybrechts

11 oktober 2017, 00:00 Nieuws “Sylvia en ik leerden elkaar elf jaar geleden kennen. Onze moeders waren beste vriendinnen en wij enorme paardengekken. Sylvia had een eigen paard en ik reed op een manage. Sylvia’s moeder had me destijds eens uitgenodigd om mee naar haar paard, een groot Duits rijpaard, te gaan. Ik was toen negen jaar oud en helemaal onder de indruk van zo’n groot dier! Ik mocht helpen met het verzorgen van haar paard en helpen waar dat nodig was en zij reed hem. Zo begon het allemaal tussen ons. Ik mocht af en toe nog eens langsgaan om te helpen wanneer ik niet naar de manege ging. Dit was in het begin alleen in de vakantie. Nu ben ik er om de week. Onze band werd hierdoor geleidelijk aan steeds sterker. Ik voelde - en voel me nog steeds - zeer vereerd dat ik langs mag komen.
Natuurlijk maakte ons leeftijdsverschil van 12 jaar het soms moeilijk om een echte band op te bouwen. Ik was zeer jong en impulsief in het begin en als ik alleen al een paard zag, was ik al ondersteboven. Ik dacht niet na en klom op elk paard dat ik zag. Sylvia daarentegen hield me met beide voeten op de grond. Ze legde uit waar ik allemaal op moest letten en aan moest denken voordat ik wat deed. Maar met de tijd dat we ouder werden, groeide ik uit mijn impulsieviteit en ontdekte we onze gezamelijke liefde voor Disney. Zo gaan we nu ieder jaar naar Disneyland in Parijs voor drie dagen, kijken we uit naar promoties om eventueel nog een keer te gaan of kijken we gezellig samen naar een Disney-film.
Toen Sylvia een Shetlander en een Paint erbij kreeg, konden we meer doen en onze band werd nog sterker. Ik verzorgde namelijk alleen het Duitse paard en reed hier niet op, omdat hij eigenlijk van Sylvia’s vriend was en hij dit liever niet wilde hebben. Met de Shetlander en Paint doe ik nu voornamelijk grondwerk en mag ze ook berijden.
De begeleiding die Sylvia mij heeft gegeven, is magnifiek! Ze geeft namelijk les in grondwerk en wilde mij dat ook leren. Sylvia is erg meedenkend en bedacht hoe we dingen konden oplossen als er poblemen waren of als ik vragen had. Ze gaf me dus raad wanneer dat nodig was, wat ik enorm waardeer. Omdat we ook ouder werden, konden we ook samen nadenken over de dingen die goed waren voor haar paarden. Ik voelde me vereerd dat ze me vertrouwde. Nieuwe inzichten en mensen die ik mocht leren kennen via haar hebben me uiteindelijk gemaakt wie ik nu ben.
En toen kwam er een vierde pony bij. We weten niet wat voor pony het is, maar hij is in elk geval ontzettend ondeugend. Hij heeft onze hersenen vaak doen breken over hoe we hem moesten aanpakken. We voerden enorm lange gesprekken daarover, zalig vond ik dat. En onze tripjes naar Disneyland waren zeker de kers op de taart. Daarnaast gaan we samen wel eens winkelen of naar beurzen over – natuurlijk - paarden, koetsen of grondwerk. Zo zijn we aankomend weekend samen in Ermelo te vinden.
Ik wil maar een ding zeggen tegen Sylvia: Dank voor alles! Je luistert altijd naar me en bent de beste persoon die ik heb leren kennen! Dank voor je vertrouwen in mij en dat je me zo hebt geholpen. Ik ben immers maar de dochter van haar moeders vriendin. Ik hoop dat we nog jaren samen mogen beleven!”
Heb jij ook een paardenmaatje die het verdient om in het zonnetje gezet te worden? Schrijf dan snel een mail naar Redactie@bitmagazine.nl en wie weet komt jou verhaal wel op bitmagazine.nl.
Bron: Bitmagazine.nl