Op barokke paardenjacht in Duitsland, Oostenrijk en Slovenië

17 juli 2018, 00:00 Nieuws
Ooit waren er door bijna heel Europa heen klassieke rijscholen gevestigd. Sommigen hoorden bij een universiteit, anderen bij een vorstenhuis. Hogeschool werk, met alles erop en eraan. Inclusief paardrijden. Een handjevol van deze historische (hof)rijscholen is overgebleven. Wil je weten waar zoal? Lees dat hieronder.

1.     CHIO Aachen (200 km vanaf Utrecht)

Inderdaad. Allesbehalve een klassieke hofrijschool, maar wel het vermelden waard als het over paarden en Duitsland gaat. Het CHIO is vrijdag 13 juli begonnen, maar duurt nog tot en met aanstaande zondag 22 juli. Het CHIO mag met een ontstaansgeschiedenis die terug gaat tot 1898 toch zeker ook wel bovenaan in het rijtje ‘klassiek’. En Aken is nu eenmaal het dichtste bij en nog steeds springlevend ook! Hier komt de wereldtop samen. Om te kijken, om gezien te worden en om prijzen te winnen natuurlijk. Of je nu naar het springen, de dressuur, het vierspan rijden, de eventing of het voltige wil, in Aken beleef je het allemaal. En zie je meteen maar even mooi waar de klassieke paardenwereld ons uiteindelijk allemaal naartoe gebracht heeft.

2.     Hofreitschule Schloss Bückeburg (300 km vanaf Utrecht)

Tweede stop van de reis. De enige nog overgebleven hofrijschool van Duitsland is de Bückeburg. In 2004 is deze oude, klassieke rijschool ‘herboren’ en het is inmiddels één van de meest bezochte paardenplaatsen van Duitsland.

In de loop der jaren heeft de familie Krischke hier een ‘levend paardenmuseum’ opgebouwd en de stallen gevuld met een indrukwekkend ‘assortiment’ van zo’n beetje alle barokke paardenrassen die Europa ooit bevolkten. Lipizzaners, P.R.E.’s, Karthuizers, en Lusitano’s, maar ook met Kladrubers, Friezen, Knabstruppers, en Frederiksborgers. Zelfs Berbers en de unieke palomino kleurige ‘Bückeburger Genets’ wordt er langzaamaan terug gefokt van weggeweest. Een Genet is een kruising tussen  een Berber en een P.R.E. Misschien wel het meest bijzondere exemplaar in de stallen is het jonge American Azteca Horse. Een type paard zoals de Spanjaarden deze ooit in Zuid-Amerika hebben ingevoerd. De familie Krischke verloochent hun eigen western-achtergrond niet. Wist je bijvoorbeeld dat de bosal eigenlijk de meest originele en misschien wel meest verfijnde vorm van de klassiek Spaanse kaptoom/serreta is?



Naast kijken naar de paarden en shows kun je hier lekker ronddwalen in het museum. Vol met allerlei historisch rij- en trainingsmateriaal. Heb ooit eerder al eens op een Berber zadel gezeten? Of één uit Portugal? Latijns Amerika dan misschien? Je kunt het bijna zo gek niet bedenken, of het hangt hier wel. Zadel waar je dan ook nog gewoon bovenop of middenin mag gaan zitten! En hoe of je weer uit zo’n zadel komt: dat mag je lekker zelf uitpuzzelen. Het kan even duren soms, maar lachwekkend is het zeker!

3.     Spaanse Rijschool in Wenen (1100 km vanaf Utrecht)

Stop vier. De meest bekende uit deze rij waarschijnlijk. De witte paarden van de Spaanse Rijschool zijn niet voor niet wereldberoemd. Deze Habsburgse rijschool staat al eeuwen garant voor kwaliteit. De Lipizzaners zijn bij uitstek geschikt voor het hogeschool werk.

De grote, witstenen stallencomplexen en rijhal vormen slechts een onderdeel van het totale Hofburg complex, waar rust en cultuur uit elke voeg spatten. Schouderbinnenwaarts, travers, renvers, appuyementen, pirouettes, piaffe, passage, pesade, levade, courbette en capriool. Elke stap van de een complete klassieke paardenopleiding komt hier fijntjes aan bod. Alsof het echt hélemaal niks voorstelt allemaal ook nog! Zó soepeltjes en rustig. Misschien is het wijs om vooraf even te bedenken hoe je het eventuele ‘nitwit’ deel van je reisgezelschap uit gaat leggen dat jij nog even nét niet zover bent met je paard.

4.     Bundesgestüt Piber (1200 km vanaf Utrecht)

De wereld van de Spaanse Rijschool is mooi, maar de paarden zelf zijn wellicht niet heel toegankelijk voor de doorsnee bezoeker. Ben je wel nieuwsgierig geworden naar het verhaal achter de Lipizzaner hengsten zelf? Reis nog ongeveer 200 kilometer zuidwestwaarts Oostenrijk in en ontdek de grootste Lipizzaner fokkerij van Oostenrijk: Piber.

Thuishaven van de fokkerij sinds 1920. Met een mild klimaat, stevig gras en veel ruimte een ideale locatie om de door oorlog uit Lipica verdreven Lipizzaner paardenstapel onder te brengen. De weides rondom dit typisch Oostenrijkse bergdorp zijn gevuld met misschien wel het mooiste wat er op paardengebied te vinden is: Lipizanner fokmerries, veulens, enters en twenters. Een bonte mengelmoes van wit, bruin en zwart. Elk jaar komen zo’n 40 veulens ter wereld, waarvan de allerbeste hengsten opgefokt worden voor de Spaanse Rijschool zelf. De andere veulens zijn te koop. Zin in een dag paardenplezier? Boek een rondleiding, een rondrit per koets of ga mee de bergen in, om de paarden op de zomerweides te bezoeken. Een stevig paar schoenen, een stok, een uitstekend humeur en een flink stuk apfelstrudel. Meer heb je eigenlijk niet nodig bovenop een Oostenrijkse Alpenweide!

5.     Lipizzaner stoeterij Lipica (1300 km vanaf Utrecht)

De laatste stop van deze ontdekkingsreis ligt in Slovenië, direct aan de grens met Italië. Lipica is de bakermat van de Lipizzaner paarden. In 1580 is de stoeterij opgericht om sublieme paarden te fokken uit kruisingen met plaatselijke, robuuste Sloveense merries en de veel sierlijkere  Spaanse paarden die Karel II destijds importeerde uit Spanje.

Hij wilde zijn stallen in Graz en Wenen laten bevolken door de meest perfecte paarden die maar denkbaar waren. Het ras is in de eeuwen die volgden steeds meer gebaseerd geraakt op 6 bloedlijnen, elk met hun unieke eigenschappen.

Boek een rondleiding door de oude, geel gekleurde hengstenstal van het verder modern ingerichte complex en verbaas je over de naamgeving van stalbewoners. Vrijwel alle paarden zijn wit en alle paarden heten Favory, Meastoso, Conversano, Pluto, Neapolitano of Siglavy! Met hun eigen nummer erbij. Dat gelukkig dan nog weer wel. Maar, ze worden zeker niet als nummer behandelt. Paarden hebben het goed in Lipica. Net als hun bezoekers. Al was het maar omdat Lipica zo dicht bij Italië ligt… Heerlijk eten, heerlijk weer en heerlijke accommodaties. Wat wil je nog meer?

Zelf ook zin? Zoek de dichtstbijzijnde Autobahn op en stel je navigatie in op het zonnig zuiden. De rest gaat daarna eigenlijk vanzelf….