Paardenras: alles over de Percheron

Le Perche

In de laatste ijstijd (zo’n 10.000 jaar geleden) kwam er volgens bronnen al een paard voor, dat een soortgelijke bouw had als de Percheron en die in Normandië leefde. Precies in de voormalige provincie Le Perche. 

Dit gebied is heel geschikt voor paarden. De grond is er vruchtbaar, rijk aan kalk en het klimaat is gematigd. Bovendien is het landschap groen, bezaaid met valleien en doorkruist de rivier de Huisne het gebied. Deze streek is de naamgever geweest voor dit trekpaardenras.

De Percheron is als ras sterk beïnvloed door Arabische paarden

Arabische voorouders?

De Percheron is als ras sterk beïnvloed door Arabische paarden. Die invloed op het ras is al heel oud. Zo lijken de kleine, zware paarden uit Le Perche al in de achtste eeuw bij Moorse invasies te zijn beïnvloed door Arabische woestijnpaarden. 

In deze tijd voerde Karel Martel (688-741) namelijk het gebruik van een zware cavalerie in. Ridders te paard vormden toen een muur in een poging om te zorgen dat de Moren Europa niet innamen. Ze reden op vroege voorgangers van het Friese paard en op paarden uit Le Perche. De buitgemaakte Arabische hengsten en Berberpaarden na de zege in Poitiers in 732 kruisten ze met de paarden uit Le Perche.

Mondial du cheval percheron, organise´ au Haras du Pin - ©Fre´de´ric Che´hu

Later in de tijd zijn er bronnen die aantonen dat Robert de Rotrou na de eerste kruistocht in 1096-1099 Spaanse en Arabische paarden meenam naar Le Perche. Die inmenging was belangrijk voor de vroege ontwikkeling van de Percheron. Arabische en oosterse invloeden zouden vanaf dan in de loop der tijd nog vaker toegevoegd worden. In de 18^e eeuw zijn twee Arabische hengsten belangrijk geweest; Godolphin Barb en Galipoly. Ze stonden in de nationale stoeterij in Le Pin. Hier werd ook de beroemdste Percheronhengst Gallipoly Jean le Blanc in 1823 geboren.

Het kruisen met Arabische bloed in de Percheron is vooral te zien aan de verfijning van hun hoofd. Ook beschikt de Percheron voor een trekpaard over ongebruikelijk ruime gangen. In zijn karakter heeft dit Franse trekpaardenras de levenskracht overgenomen van de Arabier.

De Percheron heeft een elegant hoofd en een levendige expressie.

Jean-Louis et Nicole Lefranc¸ois, fauchage du foin en traction animale, avec des chevaux percherons. - © Frédéric Chéhu - www.arnd.nl

 © Frédéric Chéhu - www.arnd.nl

Schimmel - Paula da Silva - www.arnd.nl

Zijaanzicht zwarte Percheron 

Vooraanzicht schimmel - Credit

Verwant aan de Boulonnais?

Volgens sommigen is de Percheron ook verwant aan een ander Frans trekpaard, namelijk de Boulonnais. De rassen vertonen inderdaad sterke gelijkenissen. De Boulonnais werd door de legioenen van Caesar gebruikt bij hun opmars tegen de Britten in 58-51 v.C. Mogelijk hebben de paardenrassen zich op deze doortocht door Le Perche met elkaar vermengd.

Het gaat dan wel om een verwantschap en geen afstamming, want in Le Perche kwamen al lang voor de Romeinse invasies paarden voor. Die paarden zijn mogelijk voortgekomen uit zware Vlaamse paarden, die Keltische indringers zo’n vierhonderd jaar eerder hadden meegebracht.

De Percheron heeft een elegant hoofd en een levendige expressie. 

Exterieur van de Percheron

De Percheron heeft een elegant hoofd en een levendige expressie. De rest van zijn lichaam toont pompeus, want de Percheron heeft een korte hals, een brede en gespierde rug, zware botten en stevige benen. De zeer diepe en brede borst zorgt er samen met een krachtige achterhand voor dat de Percheron veel gewicht aankan.

Qua beharing zijn de manen en de staart dik en golvend. Op de benen zit behang. De kleuren van dit Franse trekpaardenras zijn schimmel of zwart.

Het elegante hoofd van de Percheron - Credit

Stamboeken en de wereldwijde verspreiding

Het originele stamboek van dit paardenras is de Société Hippique Percheronne de France. Percherons tref je wereldwijd aan. In Amerika, Canada, Australië en in het Verenigd Koninkrijk zijn ze heel populair.

Stokmaat en gebruiksdoel in het verleden

De Percheron is heel slim gefokt en de aantallen zijn nooit afgenomen. Er is altijd gefokt naar het ‘gat in de markt’. Daardoor ontstonden er verschillende paardtypen. De grote Percherons kunnen een stokmaat van 180 tot 185 centimeter hebben. 

Dit is meestal het militaire strijdpaard of het zwaardere trek- en boerenpaard. De lichtere variant was in eerste instantie gefokt om koetsen en rijtuigen te trekken, maar deze werden verdrongen door snellere koetspaardenrassen. De lichtere variant is wel blijven bestaan als comfortabel rijpaard en om wedstrijdpaarden te produceren. De stokmaat van de lichtere Percherons liggen tussen de 155 tot 175 centimeter.

Leuk extra weetje ... de allergrootste Percheron was 1,95 meter.

Gebruik tegenwoordig

Tegenwoordig wordt het Franse trekpaardenras ingezet als sleeppaard in de bosbouw en wordt zijn grote kracht gedemonstreerd tijdens trekwedstrijden. In Amerika is de Percheron een geliefd showpaard.

Bron: Bit & Cap