Grazen of niet? Het voorjaar en hoefbevangenheid

3 mei 2015, 00:00 Nieuws
Het is lente! De vogels zingen, het gras is groen, de zon schijnt (al merk je daar vandaag misschien weinig van) en paardenmensen raken bezorgd om hoefbevangenheid. Moet je je druk maken om je paard? Er zijn verschillende signalen die laten zien of je paard gevaar loopt.

Laten we eerst eens kijken naar de oorzaak van hoefbevangenheid, die te verdelen zijn in drie categorieën:

• Ondersteunende ledematen hoefbevangenheid. Dit ontstaat wanneer er een verwonding aan één been is en het andere been meer gewicht moet dragen.


• Systemic Inflammatory Response Syndrome (SIRS), waarbij het paard systematisch ziek is. Dit wordt veroorzaakt door bijvoorbeeld infecties, een achtergebleven placenta, vergiftiging door zware walnootkrullen, of teveel graan.


• Endocrine disfunctie. Negentig procent van de hoefbevangenheidgevallen valt onder deze categorie. Endocriene klieren produceren hormonen, zoals insuline. Dat betekent dat paarden met insulineresistentie ook onder deze categorie vallen, net zoals paarden met PPID (de ziekte van Cushing).

Bij PPID heeft het paard een tumor op de hypofyse, die een hormoon genaamd ACTH vrijgeeft. Wanneer je paard de diagnose PPID of insulineresistentie krijgt, weet je dat je voorzichtig moet zijn met de hoeveelheid suiker en zetmeel die je paard eet. De hoeveelheid suiker plus zetmeel in het voer valt onder een percentage (aan NSC) en bij paarden met Cushing of insulineresistentie mag de hoeveelheid niet boven de twaalf procent komen. Lees daarom voederlabels zorgvuldig en test hooi voor paarden met deze aandoening(en).

Maar de vraag blijft: moet je je zorgen maken om hoefbevangenheid door voorjaarsgras? Sommige paarden krijgen de tweede vorm van hoefbevangenheid door voorjaarsgras, te vergelijken met teveel graan. Daarom is het heel belangrijk dat je een paard rustig laat wennen aan nieuw gras, net zoals je nieuw hooi en voer introduceert. Als hij de kans krijgt zal een paard helemaal los gaan op een verse weide (en geef hem eens ongelijk!) en daardoor zal hij de hoeveelheid gras dat hij normaal gesproken in drie uur eet, in slechts één uur binnenkrijgen. Opletten dus! Dit is ook de reden dat het niet slim is om een graaskorf voor een paar uurtjes af te doen.

Er wordt gedacht dat weide-geassocieerde hoefbevangenheid nog steeds een endocriene oorzaak heeft, omdat het meestal niet voorkomt bij de meeste gezonde jonge paarden. Paarden die het hele jaar door op te weide staan hebben de kans om rustig te wennen wanneer het gras groeit. Maak je je nog steeds druk over de weidegang van je paard en heeft hij bijvoorbeeld diarree? Dan zijn er producten die helpen de spijsvertering aan te passen op een koolhydraatrijke maaltijd. Ze bevatten pre- en probiotica, enzymen en buffers.

Maar hoe zit het dan met het derde type? Endocriene disfunctie is dan wel verantwoordelijk voor 90 procent van de hoefbevangenheid, slechts tien procent ontwikkelt het ook daadwerkelijk. Zit jouw paard bij die tien procent? Beide condities (PPID en insulineresistentie) treden meestal op als het paard wat ouder is. Ondanks dat beide aandoeningen vaak samen voorkomen, hebben ze wel beide hun eigen symptomen. Zo treedt insulineresistentie vaker op bij bepaalde rassen, mini’s en pony’s zitten in de risicogroep.

Als je zeker wilt weten of je paard insulineresistentie ontwikkelt, kun je een bloedtest doen. Een indicatie geeft ook een dikke kap, waar we vorige maand al over schreven. Onderzoekers hebben een speciale schaal ontwikkeld die een indicatie geeft van mogelijke insulineresistentie. Daarnaast is vet op abnormale plekken ook een mogelijk teken van insulineresistentie, net zoals kuiltjes boven de ogen en de staartaanzet. Ook kan een paard een opgezwollen, viezige koker hebben. Paarden die snel dik worden ontwikkelen het sneller.

Als je paard een teken hebt dat wijst op mogelijke insulineresistentie, dan is het wijs om hem te laten testen. De meeste dierenartsen zullen dan ook een test op PPID aanraden. Heeft je paard het? Dan is een aangepast voer- en graasbeleid wellicht nodig.

Onthoud dat ook gezonde, jonge paarden rustig aan aan de weide moeten wennen. Maar gun je paard het gras ook, vooral als hij niet in de risicogroep valt. Hij heeft het na deze koude winter echt wel verdiend!

Bron: Horsenation