Hoefbevangenheid
Hoefbevangenheid

Hoefbevangenheid: Herken de signalen

Nieuws

Hoefbevangenheid bij paarden is een serieuze en vaak ook pijnlijke aandoening. In sommige gevallen moet je het paard zelfs in laten slapen. Het is dus belangrijk om de signalen van hoefbevangenheid zo snel mogelijk te herkennen, zodat je actie kunt ondernemen.


Hoefbevangenheid kan in twee vormen voorkomen:

  • Acute hoefbevangenheid: de vroege fase van de aandoening, waarbij het paard oncomfortabel is en kreupel loopt. Er is nog geen serieuze schade aangericht. De kans om te genezen is het grootst als de hoefbevangenheid zo snel mogelijk behandeld wordt

  • Chronische hoefbevangenheid: het hoefbeen is al los geraakt en beweegt in de hoef wat leidt tot permanente schade. Dit soort gevallen zijn geen noodsituaties zoals bij acute hoefbevangenheid omdat de schade al aangericht is. Maar natuurlijk moet je de dierenarts er wel bij halen, zeker als  je paard of pony pijn heeft


Herken hoefbevangenheid bij je paard


In ernstige gevallen kan je paard niet bewegen, zweet en hijgt hij en leunt hij op zijn hielen om zichzelf te ontlasten. In het ergste geval gaat je paard liggen en kan hij niet meer opstaan. Dat kan worden verward met koliek. In dit geval moet je natuurlijk direct de dierenarts bellen. In andere gevallen zijn de signalen milder, maar ook te herkennen:

  • Hoeven die warm aanvoelen en pijn doen als er druk op de zool wordt gezet

  • Het paard heeft de neiging om de benen naar voren te strekken en achteruit te leunen, om het gewicht op het hoefbeen te verminderen. In milde gevallen zal je paard voortdurend zijn gewicht van de ene voet naar de andere voet verplaatsen, om minst pijnlijke positie te vinden

  • De pijn zorgt ervoor dat de hartslag en de ademhaling van je paard versnelt


De sluimerende, chronische hoefbevangenheid kan worden verward met andere soorten kreupelheid. Let op de volgende signalen:

  • Je paard is met tussenpozen kreupel, vooral op ruw terrein of een onregelmatige ondergrond

  • Pijnlijke hoeven of kreupelheid nadat je paard bekapt is of nieuwe ijzers kreeg

  • De hoef heeft een vreemde vorm, getekend door ringen op de hoefwand die bovenaan breder zijn dan onderaan. Uitlopende, platte hoeven zijn ook gebruikelijk

  • Terugkerende hoefinfecties, te wijten aan verminderd hoorngroei

  • Zichtbare rode bloeduitstortingen in de hoef, vooral zichtbaar als de hoefsmid je paard bekapt


Als je hoefbevangenheid vermoedt


In de eerste plaats, neem contact op met je dierenarts. Sommige gevallen hebben pijnstilling en een directe behandeling nodig. Denk daarbij aan medicijnen om de bloeddruk te controleren en behandeling van ziekten die de hoefbevangenheid veroorzaken. De chronische vormen hebben een meer geplande aanpak nodig waarbij zowel dierenarts als hoefsmid een belangrijke rol spelen. Als je vermoed dat je paard hoefbevangen is, forceer hem dan niet te bewegen.

Een paard met hoefbevangenheid zet je op boxrust met een niet-eetbare ondergrond. Ze mogen eventueel liggen om de voeten te ontlasten. Houd in deze periode rekening met zijn voeding, want overgewicht is funest. Raadpleeg hiervoor altijd je dierenarts.

Lees hier onder andere hoe hoefbevangenheid ontstaat.

Bron: Horse & Hound