Jouw 5 fasen bij verplichte stalrust van je paard
NieuwsDatgene waar je altijd bang voor bent gebeurt: je paard heeft een trap gehad van een ander paard. Ditmaal blijft het niet bij een schrammetje, nee, een dikke zwelling op zijn bil. Het is de voorbode van twee maanden boxrust en wandelen aan de hand. Het begin ook van vijf fasen waar jij als eigenaar doorheen gaat als je paard verplichte stalrust heeft.
1. Ontkenning
Eerst is er ongeloof. Je paard was altijd oké en hier zal hij ook wel weer snel overheen komen. “Over een paar dagen zal het wel goed komen en kunnen we weer aan het werk”, denk je.2. Woede
Dan ben je boos. Boos dat je paard getrapt is, alweer. Boos dat je straks torenhoge dierenartsrekeningen krijgt. Boos omdat jullie net zo lekker bezig waren op de wedstrijden. Boos omdat het verband steeds niet goed blijft zitten. Boos omdat je paard steeds zo wild doet tijdens het wandelen. Boos omdat het oneerlijk is dat jullie nu even zijn uitgeschakeld als combinatie.3. Op zoek naar alternatieven
De moed begint je in de schoenen te zakken. Je maakt elke dag foto’s van de blessure om maar verandering te kunnen zien. Je belt de dierenarts plat om te vragen welke mogelijkheden er nog meer zijn om je paard te helpen genezen. Je gaat op zoek naar andere middelen, alternatieve geneeswijzen en je luistert naar iedereen die een nuttig advies lijkt te hebben. Je koopt allerlei hulpmiddelen zoals koude- en warmtebandages. Hoe langer de blessure duurt, hoe minder je hoop houdt dat hij nog verdwijnt en je vraagt je af of het ooit nog wel over gaat.4. Depressie
Je ziet je toekomst met je paard voor je ogen oplossen, want de blessure is nog steeds niet over. Wat als je nooit meer op je paard kunt rijden? Wat moet je dan doen? En wat is het beste voor je paard? Je ziet je paard nu veranderen, hij heeft geen mooie glans meer op zijn vacht hij is het beu dat je elke dag die bandage wisselt. Hij wil naar buiten, zoals hij dat altijd gewend was. En jij gaat er tegenop zien om nog naar je paard te gaan.5. Acceptatie
Het is weer tijd om naar de dierenarts te gaan om te kijken hoe het ervoor staat. En het lijkt goed te gaan. Ineens kun je weer berusten in de periode stalrust die je nog te gaan hebt met je paard. Je accepteert jullie lot. Ja, het is twee maanden geleden sinds jullie samen wat gedaan hebben. Je paard is uit vorm en jij ook. Ja, je hebt een flinke dierenartsrekening en nu ben je blut. En ja, het kostte je enorm veel tijd om steeds maar weer naar stal te rijden voor het verwisselen van een verbandje, je paard af te spoelen en rondjes te wandelen. En dan weet je het: je kunt niet zonder dit paard. En weet je wat? Jullie hebben een band opgebouwd in die twee maanden die veel belangrijker is dan samen rijden. Toch nog een cadeautje na een ongeluk!Bron: gebaseerd op een verhaal van Horse Junkies United
