Minder hulpen geven

1 juli 2014, 00:00 Nieuws
Als iemand komt trainen met een jong paard, let Anky niet zozeer op de leeftijd, maar vooral op het paard zelf. Daniëlle Heijkoop had haar grote vijfjarige Eros (Jazz x Ferro) opgezadeld. Anky liet Danielle overgangen rijden stap-draf-stap en vertelde dat ze de overgang terug altijd op de stem maakt. Lichtrijden of doorzitten maakte haar niet uit. “Wissel het desnoods af. Als je niet lekker zit kun je beter gaan lichtrijden.” Het achterwaarts gaan vraagt ze wel tijdens de training, omdat het in de proef staat. “Maar ik vind het geen fijne oefening voor een paard.” Tempowisselingen werden gebruikt om Eros uit te dagen zijn achterbenen meer te gebruiken. In het wijken en tijdens schouderbinnenwaarts controleert Daniëlle de schouders met twee teugels, dus nooit door aan één teugel te trekken.

Veel ruiters hebben geleerd van hun binnenbeen naar de buitenteugel te rijden, met de intentie daarmee lengtebuiging en nageeflijkheid aan de binnenzijde te creëren. Het buitenbeen is dan weer nodig om uitzwaaien te voorkomen. Anky vindt dat onlogisch. Het leverde een levendige discussie met de toehoorders op. Anky: “Je duwt hem zelf naar buiten en dan weer terug. Als je druk neemt op de buitenteugel, kan hij niet naar binnen kijken op een volte. Bovendien leer je hem daarmee om over de buitenschouder weg te lopen. Ik houd mijn paard tussen twee teugels, zonder been te geven. Pas als er iets moet worden gecorrigeerd, gebruik ik beenhulpen, waarbij één been opzij betekent en twee voorwaarts. Probeer het eens met minder hulpen. Een paard houdt er niet van als je hem vasthoudt en het hoeft ook niet. Gebruik hulpen om je paard te sturen en te begeleiden, maar laat ze weg zodra hij reageert.”

Op een vraag uit het publiek over gewichtshulpen gaf Anky aan vooral in het midden te blijven. “Ik vind houding en balans belangrijker dan gewicht. Ik weet niet eens waar mijn zitknobbels zitten. Alleen voor de overgang terug probeer ik zwaarder te zitten.”

Daniëlle rijdt nog geen galopwissels met Eros, maar voor het seminar werd er een begin gemaakt. Anky benadrukte dat het paard eerst recht in balans moet kunnen galopperen en de galophulp moet kennen. Zij geeft die met het buitenbeen. “Probeer geen wissel in de wending, want dan gaat hij in tweeën springen en dat is lastig op te lossen”, waarschuwde Anky. Via de contragalop werd een poging gedaan op de rechte lijn. Anky hamerde op tempocontrole. “Hij mag niet gaan rennen. Dat gebeurt als hij zijn balans kwijtraakt. Niet overbuigen in contragalop en vooral rustig blijven”, was haar advies.