Afbeelding

Het afscheid van Flo

Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’… En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Een Haflinger in de westernsport, hoe vaak kom je dat nou tegen? Suzanne van den Ende beoefende de sport fanatiek met haar paard Flo. Flo raakte meerdere keren spierbevangen, maar zowel hij als Suzanne bleven vechten. Toen Flo niet meer wilde lopen en bleek dat hij zijn hoefbeen gebroken had, kwam er helaas toch een einde aan hun succes en moest Suzanne afscheid van hem nemen.


[row]

[seven]

“Toen ik vroeger een paard verzorgde ben ik in aanraking gekomen met de westernsport. Dit sprak mij zo aan dat ik dit ook met Flo ben gaan doen. Flo deed dit er goed, we reden verschillende demonstraties en gingen elke maand naar een wedstrijd. We reden ook al vrij snel hoger in de wedstrijdsport. Daarnaast gingen we ook regelmatig naar het strand en ieder jaar een weekend weg met vriendinnen. Ook gingen we graag samen zwemmen. Hij was een echte sportpony, maar wel eentje die toch gezellig mee naar buiten ging en gekke dingen deed.”
[/seven]
[five]
[panel]

Flo
2000 tot 2012


Eigenaar: Suzanne van den Ende (1987)
Ras: Haflinger
Kleur: Bruine, witte manen


Flo was een echte vechter.


[/panel]
[/five]
[/row]

Trainen


“Tijdens een training merkte ik dat hij niet helemaal lekker liep. Hij liep erg verzameld, maar wilde niet goed voorwaarts lopen. Omdat het in die tijd erg vroor dacht ik dat het misschien aan de bak lag, dat deze te hard was geworden. Maar ook toen ik buiten met hem verder reed, bleef hij zo lopen. Na een tijdje begon hij zelfs te zwalken en toen ik hem in zijn stal zetten stond hij helemaal te trillen. Ik belde mijn dierenarts, maar deze was er helaas niet. Er kwam een vervangende dierenarts. Deze raadde mij aan hem stalrust te geven en nam bloed af. De volgende dag kreeg ik de uitslag, Flo bleek zwaar spierbevangen te zijn.”

Auto-immuun


“Hij moest met spoed naar de kliniek en heeft hier drie dagen aan een infuus moeten staan. Toch leek hij er zelf maar weinig last van te hebben. Hij stond erbij alsof hij zo weer klaar was om aan het werk te gaan. Nadat hij weer een hele tijd gezond thuis was, begon hij opeens te hoesten en stopte met eten. We probeerde verschillende middeltjes, maar niets leek te helpen. In de tussentijd was ook opnieuw spierbevangen geworden. De dierenarts dacht aan een auto-immuun ziekte en raadde mij eigenlijk aan hem in te laten slapen. Ik besloot dit niet te doen en had het gevoel dat de diagnose niet klopte. Flo was op het hoesten na namelijk erg vrolijk en gewoon zichzelf.”

Allergisch


“Ik besloot mijn eigen dierenarts weer te bellen om naar zijn mening te vragen. Hij stuurde mij door naar de kliniek in Utrecht, hier konden ze beter onderzoeken waar het hoesten nou precies door kwam. Flo bleek allergisch te zijn voor stof. Doordat we de oorzaken van het hoesten niet hadden weggenomen, waren de medicijnen ook niet aangeslagen. Hij kreeg een buiten box, werd op zaagsel gezet en zijn hooi werd van te voren gewassen. Doordat hij niet meer met stof in aanmerking kwam ging het steeds beter.”

Rusthuis


“Toch besloot ik hem naar een rusthuis te brengen. Het feit dat Flo elke keer zo ziek was, eiste ook bij mijn zijn tol. Ik werd er zelf ook ziek van en had geen rust meer. Door zijn verzorging tijdelijk uit handen te geven, kreeg ik de kans weer tot rust te komen. Flo had het erg naar zijn zin in het rusthuis. Hij had al snel een vriendje gemaakt en stond heerlijk in de weide. Na een tijdje had hij zelf geen medicijnen meer nodig.”
‘Met een stopwatch in de hand, bouwden we het rijden weer langzaam op’

Opbouwen


“Na ongeveer driekwart jaar heb ik hem weer opgehaald. In de tussentijd had ik hem natuurlijk wel regelmatig bezocht en hem lekker geborsteld. We hadden zelfs het rijden weer heel rustig opgepakt en ik besloot hem dus weer mee te nemen. Hij kreeg een nieuwe stal met een eigen paddock. Op die manier kon hij genoeg bewegen en kreeg hij geen last meer van de spierbevangenheid. We bouwden het rijden weer heel rustig op, met de stopwatch in de hand om elke minuut die we draafde te timen.”

Hoefbeen


“Op een dag werd ik gebeld door de verzorger van Flo, hij stond in de weide en wilde niet meer lopen. Ik ben direct naar stal gegaan en met een zweepje erbij hebben we hem heel langzaam naar zijn stal kunnen begeleiden. Het leek iets met zijn hoef te zijn, dus liet ik mijn hoefsmid langskomen. Hij kon echter niets vinden en dus belde ik mijn dierenarts. Deze dacht wel te weten wat er aan de hand was. Ze dacht dat Flo zijn hoefbeen gebroken had, maar dit kon ze niet met zekerheid zeggen. Hij kreeg pijnstillers en we koelde zijn voet regelmatig. Daarnaast moest hij op stalrust en gingen we af en toe stukjes wandelen. Ikzelf werd er echter opnieuw ziek van. Ik besloot daarom Flo opnieuw naar het rusthuis te brengen zodat we beide konden herstellen.”

Foto’s


“Nadat hij hier een poos stond, wilde ze zijn ijzers graag verwijderen zodat hij met de groep in de weide kon staan. Hierdoor ging hij helaas wel weer iets achteruit. Maar wat het nu precies was wisten we niet. Hij liep niet echt kreupel, maar ook niet helemaal rad. De dierenarts van het rusthuis besloot toch foto’s van zijn voet te maken. Zijn hoefbeen bleek inderdaad al die tijd al gebroken te zijn, een heel groot stuk zelfs. Flo was al die tijd waarschijnlijk heel streng voor zichzelf geweest, hij had hier veel meer pijn aan moeten hebben dan hij liet merken.”

Revalidatie


“Een revalidatie proces zou erg ingewikkeld worden. Hij moest een hele lange tijd op stalrust staan, maar vanwege zijn gevoeligheid voor spierbevangenheid zou dit erg lastig zijn. Als hij niet bewoog, zou hij hier snel weer last van krijgen. Daarnaast gaven de dierenartsen hem ook weinig kans op volledig herstel. Ik besloot daarom dat het genoeg was zo. Hij had lang genoeg pijn gehad en het was klaar.”

Afscheid nemen


“Ik heb hem nog een middag heerlijk verwend samen met een vriendin van mij. Zij was een trouwe fan van ons en ging altijd mee naar wedstrijden en dergelijke. We hadden van alles te eten en snoepen voor hem meegenomen. Hij mocht alles eten wat hij wilde en we hebben hem heerlijk geborsteld. Daarna was het tijd om afscheid van hem te nemen en werd hij ingeslapen. Het moment zelf was erg lastig, maar ik wist dat dit de beste oplossing was.”

Band


“Onze band samen was heel bijzonder. Als een van ons een slechte dag had, voelde we dat perfect van elkaar aan. We hebben samen zoveel meegemaakt en gedaan. We werden vaak gevraagd voor fotoshoots. Hij was tenslotte een western Haflinger met super lange manen, hoe vaak zie je die combinatie nou. Ondanks dat ik er zelf soms heel ziek van werd, ben ik hem toch altijd gaan opzoeken. Ik heb helaas heel erg gemerkt dat sommige dierenartsen een loopje met je nemen. Ik heb van alles gedaan hem beter te maken, vaak alleen omdat dierenartsen zeiden dat het zou werken, terwijl je zelf eigenlijk wel beter wist. Je moet realistisch blijven en in het belang van het paard denken. Gelukkig waren de artsen van het rusthuis heel eerlijk tegenover mij en Flo. Ik zal hem nooit vergeten, ik heb veel van hem geleerd en we waren een hecht team samen.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/220987721_6_aHku.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/A-DSC05002.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/A-DSC02922-3x4.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_0047.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_0058-1.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_0058.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_0077.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_0080.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_1142.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/DSC_2614.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/FB_IMG_1430512587815.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/IMG_0064.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/IMG_16581706941470.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/09/Sliding.jpg|”]

[hr]

Elke vrijdag vind je een nieuw verhaal online. Wil jij jouw verhaal vertellen? Geef je op!


[button href=”https://www.bitmagazine.nl/algemeen/heb-jij-je-paard-verloren-doe-je-verhaal-in-de-online-rubriek/49407/”]Geef je op[/button]
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding