De Kruising: KWPN x Haflinger

18 augustus 2019, 00:00 Nieuws

“Ben ziet er uit als een uit de kluiten gewassen Haflinger met stippen. Die stippen zijn mogelijk het gevolg van een huidafwijking, maar we weten niet precies welke”, begint Rosan van der Zee haar verhaal over haar nu 12-jarige paard, een kruising KWPN x Haflinger.

Ouders

Of nou de vader of de moeder van Ben een KWPN’er is, weet ze niet. “Dat staat helaas niet in het paspoort vermeld.” In zijn paspoort staat dat hij Vosje heet, maar dat vond Rosan toen Ben drie jaar geleden in haar bezit kwam niet goed bij hem passen. Hij werd door zijn vorige eigenaren al Ben genoemd en die naam vonden we ook veel beter bij hem passen dus zo noemen we hem nu nog.”

Hoogte van KWPN’er

“Bij Ben valt het op dat de lijnen van zijn lichaam langer zijn dan die van een reguliere Haflinger. Hierdoor kan hij zich goed bewegen, maar hij is tegelijkertijd door zijn brede (Haflingerachtige) bouw soms ook wat stug. Zijn hoofd is ook niet typisch dat van een Haflinger. Het is wat chiquer met sprekende ogen die meer naar de KWPN’er neigen. Zijn hoogte heeft hij ook van de KWPN’er (162 cm). Toch zou je op het eerste gezicht echt niet zeggen dat er KWPN’er inzit. Als je Ben echter beter leert kennen, merk je wel degelijk dat zijn gedrag toch ook overeenkomt met een KWPN’er. Ben is namelijk vrij sensibel en je moet zeker geen te harde hand hebben. Hij kan bijvoorbeeld ‘ontploffen’ als je voor zijn gevoel te streng bent en je moet hem hierin dus goed aanvoelen.”

Over het algemeen braaf

“Ook op buitenritten komt nog wel eens de KWPN’er naar voren. Dan gaat hij zich bijvoorbeeld showen. Ook is het bij Ben soms lastig in te schatten wat je van hem kunt verwachten. Hij is heel vaak nuchter en dan vindt hij echt niks eng terwijl hij de andere keer elk grassprietje al te veel vindt. Daarna zit je ineens onbedoeld in rengalop zit of krijg je een megabok, omdat hij overprikkeld is. Gelukkig herstelt hij wel vaak snel. Een positief iets is dat hij wel altijd graag voor je werkt en je nooit kwaad zal willen doen. In de bak is hij ook oprecht bomproef. Hij heeft daar nog nooit iets geks gedaan, behalve een beetje stout/eigenwijs zijn. Ook is hij buiten over het algemeen braaf, maar daar is hij soms wat onzekerder of iets té enthousiast.”

Uiterlijk van Haflinger

Qua uiterlijk lijkt Ben vooral op een uit de kluiten gewassen Haflinger. Zeker met zijn witte stippen is hij dan ook altijd een bezienswaardigheid als we op stap gaan. Hij is vrij zwaar gebouwd en heeft de neiging om tijdens het lopen te gaan ‘krabbelen’ als hij hiervoor de kans krijgt. Het is dus belangrijk dat hij tijdens het rijden goed begeleid wordt omdat hij anders zijn lichaam verkeerd gaat gebruiken. Tegenwoordig gaat dat al een stuk beter.”

Eigen wil

“Qua karakter heeft Ben een ontzettend sterke eigen wil. Als je hem een vinger geeft, sleurt hij vervolgens je hele lichaam over het terrein omdat hij wat smakelijke grassprietjes ziet staan. Het is dus belangrijk dat je consequent bent, maar wel rechtvaardig. Hij is erg slim en als je niet goed oplet weet hij je zomaar te slim af te zijn met zijn grappen en grollen (nooit gemeen). Ook leert hij hierdoor snel nieuwe dingen. KWPN’ers staan er natuurlijk ook om bekend slim te zijn. Tijdens het rijden past hij zich altijd aan de ruiter aan. Hoe onzeker je ook bent, je kunt altijd op hem rijden. Wel is het zo dat je, als je meer van hem gaat vragen, je wel zijn respect moet verdienen. Anders draaft hij regelrecht bij de eerste de beste hoek tegen de muur op waarna hij daar gezellig stil blijft staan terwijl jij hem weer aan de gang probeert te krijgen. Wanneer hij weet dat je echt kunt rijden en je zelfverzekerd bent, zal hij dit niet meer doen en werkt hij zelfs graag voor je.”

Therapiepaard geweest

“Toen we hem kochten wisten we dat hij therapiepaard is geweest en er dus veel mensen met een handicap op hem hebben gereden. Wat we niet wisten, was dat hij door dit werk zijn lichaam verkeerd is gaan gebruiken, na twee jaar een ernstige peesblessure kreeg, afgeschreven is geweest, naar de slacht zou gaan en ternauwernood is gered en gerevalideerd. Hier bleek hij ook nog wat trauma’s van te hebben waardoor hij dus soms kon exploderen als het hem te veel werd. Onder zijn rustige gelaat zat dus nog een heel gevoelig paard met een flink verleden.”

Elkaars spiegel

In plaats van bij de pakken neer te zetten, zag ik dit als mogelijkheid. Het was een mogelijkheid om van elkaar te leren. Zelf heb ik namelijk ook een verleden en heb ik ook mijn trauma’s. Ik heb bijvoorbeeld een ongeluk gehad met paardrijden waarna ik met een zware hersenschudding en een kleine hersenbloeding in het ziekenhuis eindigde. Daarbij heb ik last van chronische depressie en heb ik hoogfunctionerend autisme. Ook ik kom altijd over als de rust zelve, maar daaronder is nog zoveel meer verborgen. Ik begreep Ben dus door en door en hij mij ook. We werden als het ware elkaars spiegel. Hij steunde mij en ik steunde hem. Uiteindelijk zijn we onafscheidelijk geworden en kan ik van alles met hem. Ik kan zo zonder zadel en hoofdstel op hem stappen en wegrijden. Zelfs als hij buiten schrikt of ontploft als het teveel wordt bevries ik niet - ondanks mijn trauma - maar ik begeleid hem erdoorheen en breng hem met mijn rust weer terug naar zijn eigen kalmte. Ik heb misschien niet mijn droompaard gekocht, maar ik heb wel een beste vriend gekregen die is uitgegroeid tot een onovertrefbare droom en onmisbare steun. Hij is dus uiteindelijk juist wel mijn droompaard geworden.”

Geen verwachtingen

“Ben en ik zijn er voor elkaar zonder verwachtingen. We doen wat we leuk vinden en ik ben vooral bezig met zijn welzijn. Ik doe dan ook vooral aan rechtrichten en hem leren zijn lichaam correct te gebruiken. We doen een beetje aan dressuur wat hij ook leuk kan. We maken graag buitenritten en strandritten. Wel blijkt sinds kort dat hij lichte artrose heeft in zijn rechtervoorbeen. Hierdoor doen we momenteel wat rustiger aan, maar binnenkort mogen we weer gaan opbouwen en uiteindelijk zal hij naar verwachting (bijna) alles weer kunnen. Zelfs al is hij soms een zorgenkindje, hij zal nooit weggaan. Ik heb namelijk niet een paard als mijn ‘sport’, maar als mijn vriend en maatje voor het leven. Die doe je niet weg omdat hij bepaalde dingen misschien niet kan. Daar zorg je voor en je zoekt samen uit wat er allemaal wel mogelijk is.”

Minpunt

“Voor mij heeft Ben niet echt een minpunt, maar hij matcht natuurlijk niet met iedereen. Zeker als je echt een sportpaard wilt, is Ben niet je paard. Springen is al helemaal niet zijn talent. Maar voor de sport is zijn fysieke bouw en verleden niet ideaal en het is denk ik ook niet wat hij het liefst doet. In die zin moet je ook eerlijk naar een paard kijken. Voor af en toe een wedstrijdje is hij super, maar het moet niet de hoofdfocus zijn.”

Vind je de kruising KWPN x Haflinger een aanrader?

“Zelf denk ik dat je niet zozeer naar het ras of een kruising moet kijken, maar vooral naar het paard zelf. Op papier pasten de kenmerken van Ben totaal niet bij mijn wensen. Maar toen ik ging kijken naar wie hij was, bleek het een ‘match made in heaven’ te zijn. Uiteindelijk zocht en vond ik zonder dat ik het wist een zielsverwant en een beste vriend in plaats van een huisdier. Dat is me zoveel meer waard dan welke fysieke eigenschap ook.”