onder het zadel
onder het zadel

De Kruising: Hackney x Shire

Fun Opvallend Rassen

Ballouk is vijf jaar geleden, in 2015, overleden, maar Irene van Vugt wordt nog steeds aangesproken op haar bijzondere paard. “Iedereen kende hem.” Zelf leerde ze hem kennen bij zijn geboorte in 1997 en werd zijn eigenaar toen ze zelf 18 werd, in 2003. Ze heeft nog twaalf jaar lang van hem kunnen genieten, nou ja genieten? “Hij was best ondeugend.” Ook had hij vaak blessures, zegt Irene, en dat is hem uiteindelijk ook fataal geworden.

De Kruising: Hackney x Shire
Naam: Ballouk
Geslacht: ruin
Stokmaat: 1.78 m
 Kleur: bruin

Gedekt in quarantaine

In haar tienerjaren hielp Irene bij kennissen op de boerderij. Zij kochten een Shire-merrie uit Engeland. Ze zou drachtig zijn van een Ierse Hunter, maar later bleek dat niet zo te zijn. Toen het veulen – Ballouk dus - werd geboren, leek het helemaal niet op een Hunter. “Toen zijn we gaan bellen en kwamen we erachter dat de moeder van Ballouk tijdens de quarantaine was gedekt door een Hackney. Ze hadden dat gedaan, omdat ze drachtig was verkocht, maar helemaal niet drachtig was. De Hackney-hengst stond op het quarantaineadres en daar heeft hij nog een Shire-merrie gedekt.”




Schrikvermogen

Irene zag Ballouk opgroeien en maakte hem zelf zadelmak. “Dat ging heel knullig hoor. Hij was eerst beleerd voor de wagen en ik ging er eigenlijk gewoon op zitten.” Ze kwam erachter dat hij zeker geen sul was. “Hij had het schrikvermogen van een Hackney. Als hij ergens om kon ontploffen, dan deed hij het ook, al was het maar een vogeltje dat ineens opvloog.”

Pit van een Hackney, kracht van een Shire

“Ballouk had de pit van een Hackney en de kracht van een Shire. Die kruising was het echt. Hij had ook de mooie knie-actie van een Hackney.” Irene vond hem ook fijn rijden. 

“Ik heb dressuurwedstrijden met hem gereden op L2-niveau. Toen ben ik gestopt, want ik kan zelf niet zo goed met de wedstrijdspanning omgaan. Thuis zijn we gewoon verder gaan trainen en uiteindelijk heb ik hem zelfs op stang en trens gereden. Daar liep hij echt fijn op. Ik ging ook met hem op buitenrit, maar dan was hij vrij ondeugend. Mijn moeder is ook een keer met hem naar buiten gegaan, maar zodra hij de kans kreeg, draaide hij om en ging hij vliegensvlug weer naar huis. ‘Dat nooit meer’, zei ze. Ja, dat was ook Ballouk, zo kon hij zijn.”

Vind je de kruising Hackney x Shire een aanrader?

“Nee, Ballouk was zo speciaal, omdat hij dat voor mij was. Ik heb zijn halfzusje -van een andere moeder - gezien, maar die leek totaal niet op hem.” Daarmee wil Irene maar zeggen dat je niet weet wat je krijgt als je een Hackney met een Shire kruist. 

“Ballouk had als minpunt dat hij best wel snel blessures had aan zijn benen. Misschien kwam dat doordat hij zich in zijn hoofd teveel Hackney voelde, terwijl hij toch het lijf van een Shire had. Hij deed te gek voor zijn postuur en daardoor had hij heel vaak een hoefbalbetrapping. Verder was hij nooit ziek. Die hoefbalbetrapping is uiteindelijk verbeend kraakbeen geworden en toen kon hij niet meer goed lopen.” 

Het afscheid van Ballouk, betekende voor Irene ook afscheid van haar paardenleven. Ze richt zich nu op haar gezin. En toch vragen mensen haar nog wel eens naar Ballouk. “Leuk dat mensen dat niet vergeten.”

in-water
voor-de-wagen
op-stand
naastpaard