Eefje Wentelteefje (14)

2 september 2014, 00:00 Nieuws
Maar eigenlijk is ze heel braaf. Ze zet geen voet verkeerd, bokt niet… Laat ik het afkloppen. Nee, eigenlijk is ze heel braaf. Alleen dat omdraaien hè. Dat was toch wel lastig. Gelukkig doet ze dat nu niet meer. Laat ik dat ook afkloppen.

Het heeft me een paar jaar geleden nog wel een keer een avondje bij de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis opgeleverd. Heel gezellig nét op de avond dat wij een indiaan naar het Songfestival toe hadden gestuurd. De wijze mensen in het ziekenhuis hadden besloten dat de mensen die op Spoedeisende Hulp zaten te wachten het vast wel leuk zouden vinden om naar de voorronde van het Songfestival te kijken. Helaas waren er ook songfestival fans in de wachtkamer, dus de televisie kon natuurlijk niet op een andere zender. En, alsof ik nog niet genoeg leed, werd er door een zeer luidruchtige mevrouw en haar begeleidingskoortje dat bestond uit haar buurvrouw en een stuk of vier gillende kinderen, hartstochtelijk meegezongen. Ik ben vergeten of we mee mochten doen met de finale toen. Of ik heb het verdrongen. Dat kan ook.

Waarom ik op de Spoedeisende Hulp zat te wachten? Ik had die ochtend een kontvormige afdruk in het zand gemaakt toen Eef ineens geheel onverwacht een zijwaartse sprong met een halve draai maakte. Zoals het een echt paardenmeisje (van toch al halverwege de 40) betaamt klom ik er natuurlijk gewoon weer op, nadat ik al het zand dat in m’n broek zat weer aan de bak had teruggegeven en reed ik nog een halfuurtje door. Maar mijn pijnlijke pols werd steeds dikker en pijnlijker. Dus ’s avonds op aandringen van mijn man toch voor de zekerheid maar even laten checken. En toen met een mooi ingegipste pols weer naar huis. Gebroken.

Ik heb een filmpje gemaakt toen we de allereerste keer Eef een zadel opdeden. Heel saai. Zo braaf.