Bijna 2 jaar geleden leerden ik onze grote zwarte vriend Vrint kennen. Al snel was er een klik - toen werd deze foto genomen door mijn dochter S. le Coq - en nu zijn we maatjes. We vertrouwen elkaar. Hij ‘jaagt’ zijn weidemaatjes weg als hij vindt dat ze te veel van mijn aandacht krijgen/willen en ik mag altijd tegen hem aanleunen als ik dat nodig heb, zoals toen mijn moeder overleden was: hij heeft bijna een heel uur heel stil gestaan zodat ik me in zijn manen kon verstoppen. Hij is niet van mij, maar dat speciale plekje in mijn hart is wél van hem!
Wij gebruiken cookies om het gebruik van de website te analyseren en om het mogelijk te maken content via social media te bekijken. Cookies van onszelf en van derden kunnen worden gebruikt om advertenties te tonen die aansluiten op uw interesses. Deze cookies kunt u weigeren via de knop Cookie-instellingen aanpassen