Jill Schäffer: “We genieten van elkaars aanwezigheid”

Wedstrijden

Jill nam de passie voor paarden over van haar nicht en kreeg op elfjarige leeftijd haar eerste eigen paard. “Mijn nicht en ik hebben Dotje samen zadelmak gemaakt”, steekt Jill van wal. 

“Daarna is mijn nicht haar eerst op wedstrijd gaan uitbrengen, omdat zij al meer ervaring had in de paardensport. In de tijd waarin mijn nicht samen met Dotje doorgroeide richting M-niveau, begon ik ook wedstrijden te rijden. Maar daar verloor ik uiteindelijk het plezier in, waardoor ik ook mijn connectie met Dotje verloor.”

Connectie teruggevonden

De amazone besloot Dotje naar een ‘back to basic’-stal te verhuizen en het anders aan te pakken. “We zijn alleen nog maar dingen gaan doen die we leuk vonden en zijn veel buiten gaan rijden. Zo hebben we onze connectie uiteindelijk weer teruggevonden.”

“Toen mijn ouders en ik drie jaar geleden verhuisden naar een huis met een groot stuk grond erbij, besloot ik een tweede paard te kopen. Ik wilde Dotje immers niet alleen zetten.”

Openstellen

Zo kwam Tyra op Jill’s pad. “Ik heb haar gekocht met de wetenschap dat ze gezond en beleerd was, maar dat bleek achteraf niet helemaal waar te zijn. Tyra heeft CPL en PSSM, waardoor ze onwijs veel stress ervaart wanneer je iets aan haar vraagt.”

“We hebben geprobeerd haar met alle rust en liefde zadelmak te maken, maar dat is helaas niet gelukt. Ik wil natuurlijk niets anders dan het beste voor haar, dus ik heb besloten om haar enkel als wandel- en knuffelpaard te zien. Haar lichaam werkt simpelweg niet mee en ik wil haar niet in onprettige situaties brengen.”

“Gelukkig is Tyra heel goed in het aangeven van grenzen. Ze laat door middel van lichaamstaal duidelijk merken waar ze zich wel en niet fijn bij voelt. Zowel Dotje als Tyra hebben mij echt geleerd om daarvoor open te staan.”

Welzijn staat voorop

Hoewel dit niet is wat Jill in eerste instantie voor ogen had, besluit ze het per dag te bekijken. “Ik heb met beide paarden eigenlijk geen doelen voor ogen, buiten ze gezond en gelukkig houden natuurlijk. Ik vind het belangrijk om te kijken naar wat zij aangeven. Als Dotje een dag niet wil rijden, dan gaan we wandelen of knuffelen. Dotje is een heel zachtaardig en leergierig paardje en als het vertrouwen er is, komt ze wel naar je toe als ze iets wil doen.”

“We genieten alle drie onwijs van elkaars aanwezigheid, dus een dagje knuffelen is voor ons ook voldoende. Hun welzijn staat voor mij voorop en ik ben blij dat ze dag en nacht samen buiten kunnen staan bij mij aan huis”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap

Foto: Susan Elbert Fotografie