Imke Doorakkers: “Ik wil alles eruit halen wat erin zit”

Zoektocht 

Toen Imke twee jaar geleden op de manege stopte, wilde ze in eerste instantie op zoek naar een verzorgpaard. “Ik kon niet echt iets vinden dat bij mij paste, dus toen ik na wat rekenen tot de conclusie kwam dat ik mij ook best een eigen paard kon permitteren, ben ik op zoek gegaan.”

“Uiteindelijk kwam ik bij Appi uit. Ik zocht een paard waarmee ik lekker buiten kon rijden en in de omschrijving van Appi’s advertentie stond dat Appi dat ook geweldig vindt, dus toen heb ik zijn voormalige eigenaren direct benaderd”, vertelt ze.

Karakter

De klik was er direct. “Appi is wat eenkennig en is niet zo mensgericht, maar hij is wel onwijs lief als hij je eenmaal leert kennen. Hij heeft gewoon wat tijd nodig. Het is een nuchter paard met een dominant randje, maar als het vertrouwen er eenmaal is, doet hij alles voor je. In het begin was het wel even puzzelen, omdat ik een vrij onzekere amazone ben en hij dat heel erg spiegelde. Inmiddels hebben we daar wel onze weg in gevonden.”

Onderzoek na onderzoek

Nog voordat de combinatie na het aanleggen van een goede basis de kans kreeg om op buitenrit te gaan, bleek het flink mis te zijn. “Begin vorig jaar werd Appi kreupel. Pas na zeven maanden, waarin we onderzoek na onderzoek hebben doorlopen, kwamen we er via een MRI-scan achter dat hij onwijs veel problemen in zijn voorbenen heeft.”

“Hij heeft echt een lijst aan blessures en dat is helaas blijvend. Gelukkig is het in zo’n mate dat Appi met pijnstillers een pijnvrij leven kan leiden en in goede periodes zelfs rustige ritjes mag maken. Maar helaas zijn er ook periodes waarin het een stuk minder goed gaat met hem.”

“Alles eruit halen wat erin zit”

Vooral in het najaar krijgt de ruin last van zijn kwaaltjes. “Dat heeft voornamelijk met het weer te maken. Ik heb daarom besloten om hem deze winter nog vrij te geven en in het voorjaar pas weer een poging te doen om een stapritje te maken in het bos. Afgelopen jaar hebben we een aantal maanden heerlijk kunnen genieten van flinke bosritten, dus ik hoop dat dat er dit jaar weer in zit.”

“Ik merk aan hem dat hij daar enorm van opbloeit. Ik wil alles eruit halen wat er voor ons nog in zit, ook al zijn dat alleen maar stapritjes. Zolang hij er plezier in heeft, blijven we samen van onze hobby genieten. En als hij aangeeft het niet meer prettig te vinden, dan mag hij van zijn pensioen gaan genieten en wordt het een knuffelpaard”, sluit ze lovend af. 

Bron: Bit & Cap

Foto: Privébezit