Inès Algoedt: “Hij was niet dom, we beoefenden gewoon de verkeerde discipline”

Ingrijpende reis

Met de intentie om een jonge Tinker te laten opgroeien en daarna voor de wagen te beleren liet Inès de nu vijfjarige Kerrybeesje overkomen vanuit Ierland. “Omdat zo’n reis heel ingrijpend kan zijn, helemaal voor een jong paard, hebben we Kerrybeesje in overleg met zijn fokker pas naar België laten komen toen hij zes maanden oud was.”

“Zijn fokker heeft het hele transport geregeld, maar plotseling kreeg ik telefoon dat er een paard ziek was geworden en de anderen niet mochten doorreizen. Ik heb er toen voor gekozen om zelf tot ver boven Amsterdam te rijden en hem op te halen. Ik wilde dat kleintje niet nog langer in zo’n ingrijpende situatie houden”, vertelt ze. 

Foto: Privébezit

Aanhankelijk 

Thuis aangekomen zette Inès de ruin in quarantaine, waarna hij al snel gezond werd verklaar door de dierenarts. “Toen heb ik hem direct in de weide gezet met een ander veulen, zodat zij samen konden opgroeien. Ik nam hem toen al regelmatig in de hand om te gaan wandelen en poetsen. Kerrybeesje is altijd al super sociaal geweest naar andere paarden en mensen. Hij zoekt altijd gezelschap op en wanneer je hem negeert tijdens het uitmesten, gaat hij gewoon tussen jou en de kruiwagen staan. De paddock paradise uitmesten kan best lang duren met een paard dat na ieder hoopje dat je geschept hebt een aai wil”, lacht ze. 

“Hij was niet dom”

Dat de ruin goed weet wat hij wil, kwam ook in het werk naar boven. “We hebben hem oorspronkelijk wel beleerd voor de koets, maar dat bleek niets voor hem te zijn. Na een blokje om kwam hij al bezweet thuis; hij voelde zich er niet prettig bij. Maar, een braaf paard verkoop je ook niet zomaar. Daarom zijn we vorig jaar winter begonnen met dressuur rijden. En wat blijkt? Kerrybeesje is een warmbloedpaard in een koudbloedjasje!”

“Hij is gek op dressuur rijden en doet altijd zijn uiterste beste. We wisselen het af met wandelen, longeren en werken aan de hand. Waar ik vorig jaar nog sprak over ‘ons domme paard’, zie ik nu dat hij helemaal niet dom is. We beoefenden gewoon de verkeerde discipline.”

Foto: Privébezit

Opgebloeid 

“Hij beheerst het wijken en schouderbinnenwaarts al vrij goed. Hij laat zijn hals vallen wanneer ik mijn teugels langer laat en hij verkort zijn hals wanneer ik de teugels terug opneem. Hij verzorgt zijn overgangen en ook het vierkant halthouden heeft hij al helemaal gesnapt. En dat in slechts een aantal maandjes!”, vertelt ze trots. “Waar hij in het begin nog wat moeite had met galopperen, begint hij daarin spelenderwijs ook hele grote stappen te zetten.”

“We nemen de tijd”

Hoewel Inès geen verwachtingen had toen ze de dressuur fanatieker oppakten, ziet ze nu toch wel mogelijkheden in deze tak van sport. “Omdat Kerrybeesje zo veel plezier uit de trainingen haalt, wil ik kijken hoe ver wij ons hierin kunnen ontwikkelen. Working Equitation staat op mijn verlanglijstje, maar daar zijn we nog lang niet.”

“Voorlopig ligt de focus nog op correct lichaamsgebruik. Zijn lichaam is natuurlijk niet echt gemaakt om mensen te dragen en ik ben niet de lichtste amazone, dus we nemen de tijd en zien wel wat de toekomst brengt!”, sluit ze gemotiveerd af.

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Privébezit