Blog Martine du Floo | Allopathisch en preventief gebruik homeopathie

In het eerste geval kijk je naar mogelijke mentale en/of fysieke oorzaken die tot deze situatie hebben geleid. Dus ga je mogelijke oorzaken ‘uitpellen’. Afhankelijk van de periode ervoor, waar onderdrukkende of complexmiddelen zijn gebruikt om de disbalans op te lossen, kan het lang duren voordat homeopathie werkt. In acute situaties kan homeopathie helpen en veelal ook snel.

Is het lastig omstandigheden snel aan te passen (stalmanagement, leeftijd paard etc.), dan kan gekozen worden homeopathie op een andere manier in te zetten zodat het dier snel geholpen is.

Homeopathie kan je onderverdelen in klassieke homeopathie, klinische homeopathie en complexhomeopathie. Bij klinische homeopathie wordt gewerkt met een homeopathisch middel, uitsluitend geadviseerd bij een fysieke klacht en wordt het ‘allopathisch’ ingezet.

Maar uiteraard moet de keuze van het juiste homeopathisch middel wel passen bij de hoofdklacht EN het beeld dat naar voren komt.

Twee voorbeelden van het op een ‘andere manier’ inzetten van homeopathie. 

Allopathisch

Pony Ginger werd afgekeurd als manegepony.

Prognose na een bezoek aan de Universiteitskliniek in Utrecht was dat ze misschien nog twee jaar als weidepony een goed leven kon leiden, maar de vooruitzichten m.b.t. haar pezen waren niet bepaald rooskleurig.

De eigenaren besloten haar op een plekje te zetten waar ze een inloopstal had en 24/7 buiten kon zijn. Ze is daardoor enorm opgeknapt en is ze ruim 7 jaar lang vrij van peesproblemen geweest. Tot ze plotseling rechtsvoor niet goed liep en later flink kreupel was.

De dierenarts constateerde opnieuw een peesprobleem en schreef medicatie voor. Er kwam geen verbetering. De eigenaar vroeg of ik wilde kijken of homeopathie iets kon betekenen.

Voor peesproblemen zijn er meerdere middelen die kunnen helpen. Deze middelen worden meestal in complexmiddelen verwerkt en kunnen goed werken de pijn te verminderen.

Ik wilde echter een goed passend middel inzetten en heb in een consult de symptomen en de reactie van Ginger hierop onder de loep genomen. Daaruit kwamen twee middelen die haar goed zouden kunnen helpen. Een voor pijn en zwelling en een voor het peesprobleem.

Na een week merkte de eigenares dat ze weer haar plekje in de kudde ging opeisen en nog een week later zag je bijna niets meer van haar kreupelheid.Tot ze kort daarna ineens linksachter kreupel liep. Het vermoeden bestond dat het iets te maken kon hebben met afvalstoffen die haar lichaam niet goed kwijt kon.

Het bleek een hoefzweer, een probleem dat ze in eerdere jaren regelmatig had. Homeopathie zet het lichaam aan het werk en soms komen heel even ‘oude’ zaken terug om door het zelfherstellende vermogen aangepakt te worden.

Ik heb opnieuw allopathisch een homeopathisch middel ingezet dat regelmatig voor het ‘oplossen’ van een hoefzweer kan zorgen. Dat was mogelijk ook de oorzaak van de eerdere symptomen. Deze hoefzweer baande zich een weg naar buiten. Dat bracht onmiddellijk verlichting.

Ruim een week later was Ginger weer zichzelf. Haar lijf op leeftijd blijft wel een punt van aandacht. Omdat Ginger al op leeftijd was, heb ik ervoor gekozen homeopathie allopathisch in te zetten.

=

Preventief

Hoefbevangenheid of laminitis is een situatie waarin de witte lijn, waarmee het hoefbeen en de hoefwand aan elkaar vastzitten, ontstoken raakt en loslaat. Het hoefbeen glijdt omlaag en komt op de zool te rusten en kan zelfs naar buiten gaan steken (gekanteld hoefbeen).

Tegenwoordig komt het bij veel gedomesticeerde paarden in lichte vorm voor. De witte lijn is regelmatig niet heel stevig en verbreed. Veel hoefsmeden en goed opgeleide natuurlijk bekappers kunnen helpen een en ander in betere banen te leiden.

Hoefbevangenheid kent vele oorzaken. Voeding wordt gezien als één van de belangrijkste oorzaken, maar ook is het ene ras gevoeliger dan het andere ras.

Verder is het jonge gras en het gras dat moet ‘vechten’ om het bestaan heel voedzaam en kan dit voor paarden die daar gevoelig voor zijn negatief werken. Het is uitermate belangrijk dat bij hoefbevangenheid een dierenarts wordt ingeschakeld.

Munja, een Lippizaner merrie van 19 jaar, heeft regelmatig chronische hoefbevangenheid. Nu zijn er natuurlijk meerdere meningen over het houden van paarden waarbij weidegang geïntegreerd is. En daar kunnen keuzes in gemaakt worden. Maar soms is dat praktisch niet goed te realiseren.

De eigenaar vindt het belangrijk dat ze in ‘haar kudde’ een fijn leven heeft en niet apart wordt gezet in een paddock terwijl haar kuddegenoten op een andere niet voor haar zichtbare plek staan. Keuzes in de juiste voeding zijn belangrijk. Maar vooral gedurende het voorjaar heeft Munja ‘last’ van een te lange weidegang.

Zodra de eigenaar merkt dat Munja weer lichte symptomen van een aankomende hoefbevangenheid gaat tonen (meestal in het voorjaar) adviseer ik haar drie homeopathische middelen in te zetten.

Een middel dat trauma kan verbeteren. Een middel tegen pijn en zwelling en een middel voor doorbloeding. Alle middelen in een lage potentie zodat deze op het fysieke probleem werken. Inmiddels wordt deze combinatie al vijf jaar met succes bij Munja ingezet.