Nieuwe editie Bit, vanaf 22 mei te koop

21 mei 2015, 00:00 Nieuws

Bit 226 ligt vanaf vrijdag 22 mei in de winkel. Benieuwd naar de inhoud? Lees alvast de editorial van eindredacteur Linde Oortveld.

Ik moet de bruidsjurk nog passen, de kaarten laten drukken, menukaarten regelen, de trouwkoets bekijken. En oh ja, de huwelijksreis!” Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd. Leuk zo’n bruiloft, maar er komt heel wat bij kijken. Zeker naast een fulltime baan en twee wedstrijdpaarden. En over een paar weken is het al zover.

Herkenbaar? Kom jij ook uren tekort op een dag? En wil je, net als ik, dat de paarden niet onder jouw drukke leven lijden? Zeg jij ook geen wedstrijden, clublessen of gezellige bosritten met vriendinnen af? En is het gevolg dat je altijd druk bent? Welkom bij de club! Lilian, Gerina, Penny, Kirsten en Nina weten er ook alles van. Ze vertellen erover vanaf pagina 82. Gerina is moeder van vier kinderen en heeft een super strakke planning. Op dinsdag heeft ze paardrijles van drie tot vier. Om half vijf moet ze thuis zijn en aan het eten beginnen, want haar dochter krijgt om half zeven rijles. Onderweg naar de ponyclub zet ze haar zoon bij voetbal af en op de terugweg pikt ze hem weer op.

Als alles gaat zoals het moet, kan dat precies qua tijd. Maar bij mij lijkt die strakke planning per week steeds meer af te wijken. Een tijdje geleden kwam er een droomboerderijtje op ons pad. De knoop was snel doorgehakt en de makelaar had binnen een paar weken een koper voor ons huis gevonden. Maar heb je er ooit over nagedacht wat voor ’n schoonmaakwoede dat in je naar boven haalt? Geloof me, ik kan geen poetsdoek meer zien! En natuurlijk belt de makelaar ’s avonds laat, net op het moment dat je eindelijk een gaatje in je drukke schema hebt gevonden en lekker aan het paardrijden bent. “Of de bezichtiging al morgenvroeg kan? Natuurlijk…”

Toch wil en mag ik absoluut niet klagen. Ik weet waar ik het voor doe. Ik heb mijn prins (weliswaar zonder wit paard) gevonden en we kunnen bijna niet wachten tot de verhuizing. Wat kan je je nog meer wensen? En als de paarden eenmaal thuis staan, komt die rust vanzelf. Toch? ;-)