Mijn paardendroom in... Florida, Verenigde Staten

16 februari 2016, 00:00 Nieuws
Nancy en Peter runden dertig jaar lang een bakkerij in België, maar waren de laatste zes jaar ook veel met paarden bezig. “Mijn vrouw begon zes jaar geleden met paardrijden. Ze had lessen op een Irish Cob en is nooit meer van dit ras afgestapt. Ook ik leerde in de tussentijd rijden en zodoende kochten we twee paarden.” Op een gegeven moment kregen Nancy en Peter de kans om hun bakkerij te verkopen. “En op dat moment stopte de fokker van onze Irish Cobs met zijn fokkerij.”

Zes paarden en 8,5 hectare

Een mooie samenloop van omstandigheden dus. Nancy en Peter verkochten hun bakkerij en namen de paarden van de fokker over, om vervolgens België voor Florida te verruilen. “Je kunt hier relatief goedkoop grond kopen. We hebben nu 8,5 hectare grond: dat had in België niet mogelijk geweest.” Florida was voor Nancy en Peter ook niet vreemd. “Een goede vriend van ons woonde er al, we gingen er dus regelmatig op vakantie.” Maar je verhuist niet zomaar met zes paarden en twee honden naar Florida: het emigreren vroeg om veel doorzettingsvermogen. “We verzamelden zo veel mogelijk informatie en onze vriend gaf ons raad. We waren bekend met de streek, maar toch waag je een sprong in het diepe.”

Quarantaine

“Voor vertrek keurde een dierenarts onze paarden. Daarna worden ze met een vrachtwagen opgehaald en naar Schiphol gereden. De paarden vliegen in speciale containers over naar, in ons geval, de luchthaven van Miami. Daar moeten de paarden drie dagen in quarantaine blijven en worden ze opnieuw gekeurd. In die tijd krijg je je paarden niet te zien.” Gelukkig werden de paarden van Nancy en Peter weer goedgekeurd, maar daarna moesten de dieren opnieuw in quarantaine. “Merries gedurende twee weken en hengsten 35 dagen. Maar Miami was voor ons erg ver weg en we wilden onze paarden graag mee naar ons nieuwe huis nemen.” En dus deden Nancy en Peter een verzoek om zichzelf tot quarantainestalling te kwalificeren. “Van het ministerie kwamen ze onze stallen bekijken. We moesten wat aanpassingen doen, maar toen mochten we wel onze paarden bij huis zetten. Deze kwalificatie betekent ook dat anderen hun paarden bij ons in quarantaine mogen plaatsen.”

Bed & Breakfast

Nancy en Peter hadden van te voren ook hun verblijf helemaal geregeld. “De enige manier om hier langer te verblijven is met een investeringsvisum. Daarvoor moet je een bedrijf hebben dat al draait. Dat was het spannendste van alles: we moesten hier het huis, de stallen en dus het hele bedrijf aankopen voordat we het visum konden aanvragen.” Nancy en Peter vertrouwden op hun advocaat en zij kregen het visum. “Alles hadden we al, dus we konden zo intrekken. Met onze paarden gaan we fokken: twee merries zijn al drachtig dus de veulentjes kunnen komen. Ook zijn er al twee gastenkamers gereed, dit weekend hadden we onze eerste betalende gasten.” De ranch van Nancy en Peter is een perfecte uitvalbasis voor toeristen. “We zitten in een rustige omgeving en hebben een mooi zwembad. Op vijf minuten rijden is er een gigantisch natuurpark waar je uren kan rijden met je paard. Binnen no time zit je in Disneyland of ben je bij de Golf van Mexico. We blijven een Bed & Breakfast dus natuurlijk voorzien we onze gasten van vers gebakken broodjes.”

Sociale paarden

De gasten kunnen ook paardrijden als zij willen. “Op dit moment doen we trail rides met een gids, maar tegen de tijd dat we het gebied hier kennen zal Nancy zelf gidsen.” Voor deze trail rides kopen Nancy en Peter er twee Quarter Horses bij. De Irish Cobs zijn voor henzelf en voor de fokkerij. “Er zijn hier meer fokkerijen van Irish Cobs, maar er zijn maar enkele bloedlijnen. Omdat wij nieuw bloed inbrengen, denken we dat het goed zal aanslaan. Het zijn bovendien ook rustige en sociale paarden die het met kinderen ook heel goed doen. In België deden we met onze twee eerste paarden bijvoorbeeld therapieën.”

Gelukkig

“Het mooie aan ons nieuwe leven is dat we veel meer tijd met de paarden doorbrengen. Toen we de bakkerij hadden, gingen we zo’n twee of drie keer per week naar stal, maar nu wordt je wakker en heb je ze direct bij je. Je maakt de kudde echt mee en ziet hoe ze met elkaar omgaan. Dat miste je vroeger. Ik denk dat de paarden wel gelukkig zijn hier. En het maakt ons gelukkig om dat te zien.”

Leef jij ook je paardendroom in het buitenland? Of kijk je terug op een bijzondere tijd? Vul dan hier het formulier in en wie weet komt jouw verhaal in deze wekelijkse rubriek! ‘Mijn paardendroom in…’ komt iedere dinsdag online.