image-5
image-5

Golden Oldies; mooie verhalen

Welzijn Opvallend Oudere paarden Verzorging

Bijna iedereen kent er wel een of heeft wel een favoriet oudje gehad. Maar wat is er nou precies zo leuk aan die oudjes? Wij gingen op zoek naar de leukste, bijzondere verhalen!

Velen onder ons zijn opgegroeid met een oudje. Een verzorgpony, een manegepony of misschien zelfs wel een eigen pony op leeftijd. Ze leerden ons de kneepjes van het vak, verzorgden (over het algemeen) de eerste veilige kilometers en veroorzaakten de besmetting met het paardenvirus. De oude rotten in het vak hebben ons (bijna) allemaal op weg geholpen. Daarom is het wel weer eens tijd om ze wat extra aandacht te geven.


Blacky: van 2,5 tot 34 jaar!

Marie Louise was 5 jaar toen ze haar allereerste pony kreeg: Arlando van Leliënstein, oftewel Blacky :-) Blacky, inmiddels 34 jaar jong, was toendertijd 2,5 jaar oud. De pony werd gekocht bij de plaatselijke paardenhandelaar in Barendrecht en hij en Marie Louise groeiden hier samen op. Van wandelingen aan het touwtje, lessen bij de ponyclub tot aan kampioenschappen en optreden met het Nederlands Shetlandpony Grand National team, ze draaiden hun hand er niet voor om.

Door de ouderwetse tatoeage op zijn onderlip, kwamen ze er per toeval achter dat hij een ‘mooi’ stamboekpapier had. Blacky ging vervolgens mee naar de keuring en zelfs naar het EK in Engeland. Hier werd hij zelfs als eerste Nederlandse Shetlander Europees kampioen in zijn klasse.

Vele plezier en succes volgden, maar natuurlijk werd Marie Louise uiteindelijk te groot. Hem wegdoen heeft ze nooit overwogen. Hij leerde in de daarop volgende jaren vele kleine ruiters de kneepjes van het vak, met een tikkeltje ondeugendheid uiteraard ;-) Zo’n 10 jaar geleden ging Blacky met welverdiend pensioen en 4 jaar geleden werd zijn 30ste! verjaardag uitgebreid gevierd. Nog elke dag tovert hij met zijn eigen willetje een glimlach op het gezicht van zijn omgeving.

Gonde: maakte korte metten met autisme

Anne kocht Gonde, die inmiddels 32 jaar is en door iedereen Gonda wordt genoemd, van de manege waar ze haar al reed als leasepaard. “Ik heb autisme en veel mensen vonden het niet verstandig dat ik een eigen paard nam. Ze dachten dat ik niet kon inschatten hoeveel aandacht en verzorging dit in beslag nam.”

Anne en Gonda bewezen het tegendeel! Ze verhuisden van de manege naar een stoeterij waar Gonda lekker in de kudde kon staan. Mensen in hun omgeving zagen Anne groeien van iemand die veel hulp nodig had naar een zelfstandige jongedame. Natuurlijk kunnen ook Anne en Gonda het niet altijd alleen. Maar haar ‘golden oldie’ gaf haar liefde, vertrouwen en maakte haar tot wie ze nu is. Tegenwoordig vragen de jonkies het duo zelfs om hulp als ze het bijvoorbeeld spannend vinden om het terrein te verlaten.

Natuurlijk weet Anne dat ook haar Gonda geen eeuwig leven heeft, maar tot die tijd gaat ze zeven dagen per week voor haar oudje door weer en wind.


Nikkie & Nairobi: de wereld rond

De golden oldies van Petra maakten een bijzondere reis. Toen het gezin van Petra dertien jaar geleden voor het werk van haar man naar Brazilië moest vertrekken, was er één ding overduidelijk: de paarden gaan mee. Zo gezegd zo gedaan. Nikkie (26) was destijds 13 jaar en Nairobi (24) 11 jaar oud. De tijd in Brazilië met de paarden was heerlijk, de paarden hadden alle ruimte en konden genieten van het heerlijke Braziliaanse klimaat.

Na 13 jaar was het mooi geweest en vertrok het gezin terug naar Nederland. Natuurlijk gingen de paarden weer mee. En bij zo’n reis komen heel wat dingen kijken. De paarden reisden vanuit Brazilië via Uruguay & Argentinië terug naar Nederland. Tijdens de voorbereiding en onderweg liepen ze tegen heel wat obstakels en problemen aan, maar uiteindelijk zijn beide paarden en zelfs vier jonge(re) nakomers veilig in Nederland aangekomen. Leuk weetje: volgens het transportbedrijf was Nikkie het oudste paard dat ze ooit vervoerd hebben.

Ivano: bijna 30 jaar en blijft verbazen

Ilona kocht haar ‘oudje’ Ivano in 2006 als 15-jarig leerpaard. Haar vorige paard had haar veel angst bezorgd, maar Ivano gaf naar in no-time haar vertrouwen terug. Binnen een jaar kwamen ze zelfs uit in de klasse Z. Niet snel daarna spatte de droom uiteen. Ivano kreeg een ernstige blessure aan zijn rechterachterbeen. De prognose was dat hij binnen een jaar niet meer zou kunnen lopen.

Daar was deze fanatiekeling het niet mee eens. Rust en levenslust zorgden voor een bijzondere wending. Hij ontwikkelde zijn spieren in zijn achterhand zo dat hij weer probleemloos loopt. Het geplande pensioen werd daarom nog even uitgesteld. Ilona’s ambitie was wel te groot voor Ivano en daarom ging zij verder met een nieuw paard en kreeg Ivano maar liefst twee en later zelfs drie verzorgsters.

Op 26-jarige leeftijd, kreeg Ivano opnieuw te kampen met een blessure, waar hij zich boven verwachting opnieuw doorheen heeft gevochten. Voor hem bleken de plezierritjes nog veel te leuk! Na een aantal blessurevrije jaren, is zijn voorbeenblessure in januari teruggekomen. Wederom laat de oude man zich niet uit het veld slaan en gaat hij met kleine stapjes vooruit, met de oortjes naar voren uiteraard :-) Ilona is nog iedere dag blij met hem. “Hij heeft me het plezier in het rijden teruggegeven en ik geniet nog iedere dag van wat hij doet en anderen leert.”

image-4
image-6
image-7