Even weg met de moetjes!

Soms lijkt het of je dat gevoel als ruiter niet mag hebben. Paardrijden is je hobby, dus het moet leuk zijn. Zelfs als het even niet meer zo leuk is en meer energie kost dan het oplevert. Ruiters die zich opleggen om elke dag te trainen. Ruiters met gebrek aan tijd. Ruiters die overweldigd zijn. Ruiters die zich onzeker voelen. Ruiters die niets of niemand tekort willen doen. Herkenbaar?

Een aantal redenen waarom rijden misschien even niet meer zo leuk is & tips!

1.      Je voelt je een octopus, zoveel ballen om in de lucht te houden, kinderen, gezin, werk en de rek is er een beetje uit. Alles wat moet dat duizelt je een beetje.

Een paard dat op een prima plek staat, kan best een dagje zonder je. Misschien vind je het idee niet fijn, maar als hij lekker buiten komt, zijn voer krijgt en maatjes heeft is voor die dag zijn kostje al gekocht. Een paard wordt niet slechter van een dagje rust. Tenzij dat betekent dat ie de hele dag op stal staat. Wat heb je nog weg te geven als je jezelf wegcijfert? 

2.      Je hebt om bepaalde redenen even minder energie of kampt met ziekte. Er is nu minder tijd voor je paard beschikbaar en dat geeft je een schuldgevoel.

Vraag om hulp. Vraag iemand die een extra oogje in het zeil houdt. Die af en toe je paard beweging geeft. Een bijrijder, een trainer en zelfs tijdelijk geen training is geen punt. Soms is dat zelfs goed. Een paard kan dan, net als jij, even tot zichzelf komen. Alles wat hij al heeft geleerd verwerken. En jij kunt toch niet wegblijven. Hang bij het hek, knuffel hem. Wees gewoon samen. Daar word je relatie met je paard beter van.

3.      Er is angst. Je bent ooit (bijna) gevallen. In eerste instantie leek er weinig aan de hand, maar gaandeweg groeit de klem om je keel bij het opstijgen. Je gaat excuses vinden om niet te rijden, of duwt jezelf door de angst heen en worstelt elke dag.

Angst is nuttig. Het behoed je voor gevaar. Onderken die angst. Loop er niet voor weg, vecht er niet tegen. Er zijn vele mogelijkheden om aan je angst te werken. Pak de controle terug, ga ermee aan de slag. Zo kom je stapje voor stapje je angst weer te boven.

4.      Iets lukt niet. Het lukt gewoon niet. Buitenrijden, wedstrijdrijden, trailerladen, een oefening. En inmiddels is het een bron van frustratie geworden.

Sta je wel eens stil bij wat je al WEL hebt bereikt? Hoeveel obstakels je samen met je paard al WEL hebt genomen. Hoeveel jullie samen al WEL hebben geleerd? Wat er allemaal gewoon nog WEL lukt? De focus loslaten zorgt voor minder spanning. Daardoor kunnen oplossingen spontaan boven komen drijven.

5.      Je hebt veel aan je hoofd. Problemen op het werk. Problemen thuis. Problemen in je relatie. Het absorbeert je helemaal. Je gaat naar je paard, maar eigenlijk ben je met je hoofd ergens anders.

Weet je dat je paard een prima coach is? Dat hij je kan lezen bij de staldeur en meteen weet in wat voor humeur jij bent? Paarden hebben niks aan gestreste eigenaren. Doe waar je hoofd naar staat. Is dat enkel een intensieve poetsbeurt waarbij jij je gedachten los kan laten? Geniet ervan en kom tot jezelf. Het hier en nu is belangrijk. Daar laad je van op. 

We zijn allemaal ergens een keer gek geworden op een paard. Herinner jij je nog die eerste kennismaking? Die zachte neus in je haren? De paardenlucht die je opsnoof? Als het paardenvirus je te pakken heeft gaat het nooit meer weg.

Maar het kan even mindere tijden kennen. Die liefde. Niet voor het paard zelf, nooit! Maar voor alle tijdsinvesteringen en doorzettingsperikelen. Want paarden en paardrijden is intensief. Je kunt het er niet even ‘bij’ doen in je dagelijkse leven. Paarden claimen een fiks deel van je tijd en energie.

Herinner je jezelf eraan voor wie je het allemaal doet! Een stapje terug doen, hulp durven vragen, genieten van wat er WEL is, accepteren van emoties, loslaten wat onhaalbaar is, alles is vaak maar tijdelijk. Dus even weg met de moetjes! Dat heeft jouw paard net zo hard nodig!

Bron: Bit & Cap