Kom jij onveilige situaties tegen op buitenrit?

Met beide voorbenen

“De zondag begon voor mij als een heerlijke ochtend. Mijn vriendin Candice en ik hebben de paarden gezadeld en zijn vertrokken op onze buitenrit door de Kampina nabij Oischot. Zoals gebruikelijk moeten we langs twee veeroosters. Het hek langs het eerste rooster passeren we te paard: dat kennen ze precies.”

Bij het tweede rooster moeten we afstappen om het hekje open en dicht te doen: geen probleem, ook dat zijn we gewend. We sloegen linksaf, waar je uiteindelijk uit komt bij een brede brug waar je overheen moet: het paard van mijn vriendin vindt dit nog altijd nog spannend, ondanks dat hij er al wel honderd keer overheen geweest is. Mijn pony loopt er altijd fluitend overheen. Behalve deze keer… ineens schrok mijn pony ergens van. Ze steigerde steil omhoog en in de lucht draaide ze om waardoor ik mijn beugel verloor. Toen ze neerkwam kwam ik niet goed in mijn zadel terecht, waardoor ze begon te bokken. Ik kon het helaas echt niet uitzitten en viel”, vertelt Amy.

Haar pony nam het pad in volle rengalop terug. Amy: “Een ouder stel dat achter ons wandelde probeerde haar nog af te remmen, maar ze ging veel te hard. M’n pony zag het rooster, wilde stoppen, maar door de snelheid en de modder gleed ze door. Met beide voorbenen schoot ze het rooster in. Ze draaide en met een klap kwam ze op het rooster neer. Ze probeerde één keer omhoog te komen, maar is daarna blijven liggen.”

Zestien brandweermannen

Met hulp van het oudere stel werd de brandweer en dierenarts gebeld. Met hulp van Candice (voor wie Amy, door haar snelle handelen tijdens het ongeval en goede steun sindsdien, ontzettend dankbaar is) slaagden het tweetal erin de pony rustig te houden, wat helaas niet werd vergemakkelijkt door nieuwsgierige passanten. “Door de ligging van het eerste rooster kon de brandweer niet met de wagen bij ons komen. Ze zijn ons te voet komen helpen”, vertelt Amy. “De dierenarts heeft haar een eerste pijnstilling gegeven en een lichte verdoving. Omdat de spijlen zo ontzettend dik waren, besloot de brandweer de spijlen weg te slijpen. Met meer verdoving, watten in de oren, een deken tegen de vonken en zestien brandweermannen was ze twee uur later eindelijk vrij.”

“De opluchting was zo ontzettend groot toen ze stond en er niks gebroken bleek te zijn. Er zat wel een grote gapende wond op haar been, dus de dierenarts gaf aan desondanks voorzichtig te zijn en haar meteen naar de kliniek te rijden. Daar bleek dat de pezen in takt waren, maar er wel een operatie nodig was om de wond te reinigen en sluiten.”

Amy’s pony maakt het inmiddels, na een lange, kostbare periode op de kliniek, redelijk goed. Ze staat nu thuis op stalrust en wordt nog regelmatig gecontroleerd door de dierenarts. “Vrijdag komt mijn eigen dierenarts om het verband weer te wisselen: zo moeten we wekelijks kijken hoe het gaat. Het is echter wel zeker dat ze nog wel enkele maanden zal moeten revalideren. Toch ben ik ontzettend gelukkig dat het er zo goed uit ziet nu! Lang niet alle paarden komen er zo goed vanaf…”

Veeroosters & wildroosters

Veewerende roosters worden aangelegd om te voorkomen dat vee - in natuurgebieden vaak schapen en semi-wilde runderen - een gebied binnenkomt of verlaat. De spijlen zitten relatief ver uit elkaar. Dit in tegenstelling tot een wildrooster, waarbij er maar een geringe ruimte tussen de spijlen zit. Omdat roosters in het bijzonder een obstakel vormen voor mensen met paarden en honden, wordt doorgaans langs een zijdelingse passage wordt een klaphekje aangebracht, zodat je er toch langs kunt. Instanties verantwoordelijk voor het beheer van de infrastructuur van een natuurgebied maken doorgaans de keuze voor een veerooster boven een hek, omdat in de praktijk blijkt dat een hek niet altijd juist wordt gesloten.

Onverantwoord

Amy is vreselijk geschrokken van het voorval. “Dit hád voorkomen kunnen worden. De locatie van het rooster, op een ruiterpad, is onverantwoord. Daarom willen Candice en ik er graag voor strijden om deze te vervangen door poorten. Overal waar het kan.” Om de actie kracht bij te zetten is ze een petitie gestart. “De respons is jammer genoeg vooralsnog laag. Veel mensen zijn van mening dat de roosters er niet voor niets liggen en geven aan dat het gebied toch toegankelijk moet blijven voor hulpdiensten.”

“Dat begrijp ik heel goed. Maar, in dit specifieke geval, betreft het een verplicht ruiterpad dat simpelweg veilig móet zijn. Een eindje verderop is een hek geplaatst, iets wat op de plek van het rooster ook mogelijk is. Dit gebied, de Kampina, is niet toegankelijk voor voertuigen: enkel de BOA en boswachter maken gebruik van de roosters. Ironisch genoeg had het ongeval had niet alleen voorkomen kunnen worden met een hek, ook de hulp voor m’n pony had veel sneller kunnen arriveren, als het voor de brandweer niet onmogelijk was geweest om over het eerste veerooster te komen.”

“Paardrijden komt met risico’s. Ook al zoek je de problemen niet op, je kunt er altijd vanaf vallen. Een paard in paniek weet en ziet niet hoe gevaarlijk zo’n rooster is. Ik ben van mening dat er te vaak ongelukken met veeroosters gebeuren. Men zou na moeten gaan of de roosters veiliger kunnen voor mens en dier.”

Oproepje

Het voorval van Amy en haar pony is geen uitzondering. Prikkeldraad langs het ruiterpad, een ontoegankelijke route door laaghangende takken en onkruid, paden zonder uitwijkmogelijkheden en steile slootkanten. Voor een verhaal in Bit wil de redactie graag inventariseren welke onveilige situaties jij zoal tegen komt op buitenrit. Vul onderstaand formulier in en help ons de veiligheid op ruiterpaden in kaart te brengen!

Bron: Bit & Cap