Tandarts nodig?

“Steeds meer mensen zoeken bij eventuele problemen de oorzaak in het gebit”, merkt paardengebitdierenarts Sanne Journée.  ”Je ziet dat paarden met gebitsproblemen vaak rijtechnische problemen veroorzaken. Ze nemen het bit niet goed aan, draaien niet goed in, of vertonen aanleuningsproblemen.”

Het eetgedrag levert ook vaak de nodige aanwijzigingen. “Deze paarden eten vaak erg slordig, met veel gemors en hoofdgeschud. Onder de voerbak vind je later vaak uitgespuwde hooi- of kuilproppen. Ze speekselen veel, of kauwen met één kant, en hun adem kan behoorlijk stinken. In het geval van een rotte kies kan er zelfs vieze neusuitvloeiing zijn.”

Doorgroeien

Kiezen blijven uit de tandkas komen. Hoe meer een paard kauwt op ruwvoer, hoe beter de kiezen afslijten. “Hoe meer maalslagen hoe beter voor het gebit”, weet Sanne. “Maar zelfs bij voldoende ruwvoergift kunnen problemen ontstaan. Als een paard ongelijk wisselt bijvoorbeeld. Dan kan de kies tegenover de gewisselde kies doorgroeien, met alle problemen van dien. Ook komen scherpe punten op de zijkanten van de kiezen regelmatig voor.”

Bekwaam

Tegenwoordig kun je vaak bij je dierenarts terecht voor gebitsverzorging. “Doet hij het zelf niet, dan kan hij je doorverwijzen naar een goede gebitsverzorger”, weet Sanne, die zich zelf als dierenarts volledig op het paardengebit richt. De Nederlandse Vereniging Voor Gebitsverzorging bij het Paard (NVVGP) biedt een overzicht van de gebitsverzorgers in de buurt. 

“Durf wel kritisch te zijn, want niet elke gebitsverzorger of dierenarts is even bekwaam, en de NVVGP laat alleen een overzicht van haar leden zien, niet van de mate van bekwaamheid of de hoeveelheid examens die deze leden hebben behaald. Ik kom in mijn werk helaas gevallen tegen van nalatige gebitsverzorging, terwijl je als paardeneigenaar je paard in goed vertrouwen aan een gebitsverzorger of dierenarts overlaat.” 

Sannes advies luidt om de dierenarts bij de jaarlijkse enting direct een blik op het gebit te laten werpen. “Het voordeel van een gebitsverzorger die dierenarts is, is overigens dat hij het paard een roesje en lokale verdoving mag geven. Een gebitsverzorger mag dit niet.”

Zelf checken

Zelf kun je de toestand van het paardengebit ook af en toe heel oppervlakkig bekijken. “Til de lip maar eens op. Dan zie je aan de snijtanden of er veel tandsteenvorming is, of dat ze scheef afslijten. Op ruinentanden kan ook veel tandsteen voorkomen. Oppervlakkig kun je al best veel zien.”

“Voel ook maar eens aan de buitenkant over de wangen, en controleer of je scherpe punten voelt of balletjes voer.” Paarden met haken op de kiezen krijgen soms hamsterwangen. “Blijf wel altijd voorzichtig”, adviseert ze met een glimlach. “Ik zou je hand zou niet in zijn mond steken.”