Blog Renée: Van klein dikkerdje naar...
Nieuws“Wat ben je toch een kleine dikzak”, zucht ik als ik naar mijn pony kijk. Over twee weken is de hengstenkeuring van het NMPRS (Nederlands minipaardenstamboek) en we zijn er nog héél ver vanaf.
Maak kennis met Uk. Op paspoort Beach Boy of the Fairy Tale Ranch. Alsof het een foute popster is. Zo gedraagt hij zich soms wel. Eten, chickies kijken, slapen en nog meer eten is zijn motto én levensdoel.
Anderhalf jaar geleden zag ik hem staan, klein, wit, kaal en vooral heel nieuwsgierig. Ik stond in die tijd bij een handelaar op stal die me elke week een ander paard probeerde aan te smeren. “Het zal wel weer”, dacht ik, toen hij begon over zijn nieuwe troef. Tot ik de dwerg zag. Ik was op slag verliefd.
En dan heb je een 4-jarige hengst. Nou wat was dat spannend. Totaal nul ervaring met hengsten en meneer de handelaar bereidde me er vast op voor. “Ik zal je wel leren hoe je met een hengstenketting om moet gaan en als je wilt dekken is het belangrijk dat hij de eerste keer meteen goed springt.” Ik zag het al helemaal gebeuren. “Ja als het lente wordt begint het pas allemaal.” Ik hield mijn hart vast.
Uk, zoals hij al snel werd omgedoopt, bleek een ei. Een regelrecht zachtaardig knuffelpaard. Merries? Om naar te kijken. Over het algemeen heeft hij het meer op schapen. En als het hoger is dan een meter is het sowieso out of his league.
Als je trots bent op je paard wil je hem aan de wereld laten zien. Dus dat ga ik doen. Een aantal weken geleden schreef ik hem in voor de hengstenkeuring. Een lang traject, waar hard voor getraind moet worden en waar ik nog totaal geen kaas van had gegeten. We gaan voor de lol. Iets waar de nekharen van liefhebbers van overeind gaan staan. Want een keuring kost inderdaad geld en mijn hengst is waarschijnlijk geen vaderdier. Goed gezien, dikke kans dat hij zijn hele leven gewoon maagd blijft. Ik vind het gewoon leuk om iets te hebben om voor te trainen en het lijkt me tof om zo´n keuringsdag mee te maken. Natuurlijk weet ik dat mijn pony niet perfect is. Daarom ben ik allang blij als we door de veterinaire keuring komen. Vanaf daar zien we wel verder. Ik ga er in ieder geval van genieten en gun mijn paardje een leuke dag met veel om te kijken, want daar houdt hij nog het meeste van.
| Renée Müller is journaliste in spé en de komende tijd werkzaam op de redactie van Bit. Naast Uk heeft ze nog een Connemara, Eddy, waar ze vooral mee in het bos crost of zijn trukendoos oefent. |
