Blog Renée: Van klein dikkerdje naar... (deel 2)
NieuwsMet zijn staart in de lucht zweeft Uk als een Arabier door de longeercirkel. Hij trekt een arrogant gezicht terwijl hij om zich heen kijkt of iedereen wel ziet dat hij hier de Don Juan is. Kennelijk bevalt het aantal ogen niet, dus meneer doet er nog een schepje bovenop. Hij trekt een sprintje, gooit zijn gespierde ass in de lucht en… pony in de spagaat. Beduusd kijkt hij om zich heen, hopend dat iedereen zijn grande finale heeft gemist.
Alles wat opstijgt landt vroeg of laat ook weer. Een les die ponylief meerdere keren - soms hardhandig - ondervond. Het gezicht dat hij trekt als hij op zijn plaat is gegaan is echt onbetaalbaar. Maar soms moet er uiteraard ook gewerkt worden.
Uk, bijna zes, loopt op het moment minimaal vier dagen per week, twintig minuten aan de longeerlijn. Variëren is een absolute must, het moet niet saai worden. Ik longeer hem met bijzet, met de dubbele longeerlijn of ik leg balkjes neer. Af en toe doen we een stukje aan de lange lijnen of laat ik hem vrijspringen, wat altijd resulteert in een baasje dat buiten adem is en een pony die vindt dat het zijn beurt is om te lachen.
In het weekend loopt meneer voor de sulky. We trekken het bos in om een half uur tot drie kwartier flink te draven en galopperen, afgewisseld met korte stapstukken. Het bos waarin ik rijd heeft heel veel bergjes, extra goed voor de billen dus.
Met dit programma is Uk het laatste halfjaar in een buffel veranderd. Toen ik hem anderhalf jaar geleden kocht was het een sprietje, inmiddels is het een bodybuilder in miniformaat. Hij krijgt supplementen voor zijn spieropbouw en muesli om hem op langere ritten goed te kunnen ondersteunen.
Beweging is te verbeteren. Mijn pony is daar het levende bewijs van, het vele longeerwerk heeft hem goed gedaan. Hoe hij de eerste maanden nog als een bang hert rond sprong en nu lekker ontspannen zijn rondjes loopt is een wereld van verschil. Ik moet dan ook toegeven dat hij niet de enige is die tijdens een uitspatting gluurt of iedereen wel kijkt.
Het is te hopen dat meneer op de keuring als een Arabier rond zweeft zónder te vallen. Dan hebben we misschien nog wat kans. I’ll keep my fingers crossed…
| Renée Müller is journaliste in spé en de komende tijd werkzaam op de redactie van Bit. Naast Uk heeft ze nog een Connemara, Eddy, waar ze vooral mee in het bos crost of zijn trukendoos oefent. |
