zit
zit

Te zwaar om te rijden?

Nieuws

In de lente van 2013 suggereerde een onderzoek van het Duchy College in Groot-Brittannië dat veel ruiters zwaar genoeg zijn om welzijnsproblemen te veroorzaken. De studie was gebaseerd op de aanname dat een ideale ruiter tien procent van het gewicht van zijn paard weegt. Veel ruiters deden een snelle berekening en aldaar was de paniek.


Het gemiddelde paard weegt 600 kilo. De ideale ruiter weegt dus 60 kilo, niet echt het gemiddelde van een volwassene. Maar kijk - voordat je paardrijden afschrijft als alleen voor kinderen en jockeys en je volbloedje inruilt voor een Clydesdale - eens goed naar het onderzoek.

Het onderzoek was een verzameling van data van ruiters en paarden in Groot-Brittannië en een opstapje voor verder onderzoek. De onderzoekers keken naar de zogenaamde Body Mass Index (BMI), het gewicht van de ruiter in relatie tot zijn of haar lengte. Uit het onderzoek blijkt dat deze ruiters tussen de 14,2 en 16,6 procent van het gewicht van hun paard wogen.

Maar waar kwam dan die tien procent vandaan? De onderzoekers maakten gebruik van cijfers door een ‘beoefenaar uit de industrie’ als basis voor hun schaal. Volgens die bron is een ruiter die tien procent van het gewicht van zijn paard weegt optimaal, vijftien procent is bevredigend. Zodra het gewicht de twintig procent raakt, is het een welzijnskwestie. De meeste media pakten echter die tien procent op, wat natuurlijk zorgde voor sensationele koppen.

Maar desondanks bracht de studie wel een interessant vraagstuk naar boven: brengen we het welzijn van onze paarden in gevaar?

Hoe zwaar is ‘te zwaar’?


Een van de meest geciteerde standaarden komt van de U.S. Cavalry Manual of Horse Management. Daarin staat dat ruiter en optoming niet meer mogen wegen dan 20 procent van het gewicht van het paard. Die optoming is belangrijk, een westernzadel weegt veel meer dan een Engels zadel. Deze regels zijn opgesteld aan de hand van militaire ruiters en wetenschappelijke studies hebben hem door de jaren heen nog steeds geciteerd.

Een ander onderzoek van de Staatsuniversiteit van Ohio uit 2008 mat stress- en pijnindicatoren bij paarden voor, tijdens en na het dragen van 15, 20, 25 of 30 procent van hun lichaamsgewicht. De paarden moesten gedurende 45 minuten trainen om een gemiddelde les na te bootsen.

De onderzoekers zagen dat de paarden spierpijn kregen wanneer ze de 20 kilo grens over gingen. Vanaf de 30 procent ging het snel. Paarden die 25 of 30 procent van hun lichaamsgewicht droegen hadden een hogere hartslag, ademhaling en temperatuur vergeleken met paarden die 15 of 20 procent droegen. Deze bevindingen bevestigen dus de oude cavalerierichtlijn.

Niet elk lichaamsgewicht is gelijk geschapen


Maar dit alles kun je natuurlijk niet over één kam scheren. Moet je van een Volbloed verwachten dat hij hetzelfde kan dragen als een Quarter Horse van hetzelfde lichaamsgewicht?

De Staatsuniversiteit van Ohio onderzocht dit vraagstuk door niet alleen te kijken naar lichaamsgewicht, maar ook naar de hoeveelheid bot. Dit wordt gedaan door de omtrek van het midden van het pijpbeen te meten. De onderzoekers maten ook de breedte van de lendenen van elk paard. Ze ontdekten dat de resultaten omgekeerd correleerden met spierpijn. Met andere woorden: paarden met meer bot en bredere lendenen leken beter gewicht te kunnen dragen zonder negatieve effecten.



Maar mijn paard doet het prima


Deze studies zijn interessant voer voor academische doeleinden, maar als het gaat om het toepassen in de echte wereld, is het niet zo eenvoudig. Het lijkt misschien dat je paard het prima doet, zelfs al wordt hem gevraagd meer dan twintig procent van zijn lichaamsgewicht te dragen, dus waarom zou je je zorgen maken?

Paarden zijn vaak stoïcijns. Ze werken door ondanks ongemak, omdat ze gefokt en getraind zijn om dit te doen. En zelfs wanneer ze tekenen vertonen van lichte pijn of kreupelheid, is het vrijwel onmogelijk om met zekerheid te zeggen dat dit probleem komt door het gewicht van de ruiter. Veel paarden die niet veel gewicht moeten dragen raken op een mysterieuze wijze kreupel en paarden die jaren moeten rijden met een te zware last blijven heel lang goed voordat er problemen ontstaan.

Een gewichtsprobleem


Ruitergewicht is een gevoelig onderwerp. Aan de ene kant bestaan er terechte zorgen over onze hedendaagse levensstijl die zorgt voor een ongezond gewicht. Er is een opwaardse trend in obesitas en ook ruiters zijn hierin geen uitzondering. Daarmee neemt ook de last toe die we onze paarden vragen te dragen.

Aan de andere kant is het moeilijk om de legitieme zorgen over ruitergewicht te scheiden van de oppervlakkige obsessie om mager te zijn. De paardenwereld is druk bevolkt met jonge meisjes en vrouwen, die in de stal hun uitvlucht vinden van de buitenwereld. Een vergrootglas op ruitergewicht zet alleen maar druk op het ideaalbeeld, werkt een negatief gevoel van eigenwaarde in de hand en moedigt eetstoornissen aan. Studies hebben aangetoond dat discriminatie van mensen met overgewicht een serieus probleem is. Niemand wil dat soort problemen op stal halen.

Maar voor ruiters moet welzijn van het paard bovenop staan. Dat betekent niet dat volwassenen met overgewicht niet kunnen rijden. Het betekent wel dat er realistisch gekeken moet worden.  Er moet een geschikte keuze op paardengebied worden gemaakt: moet je afvallen om op je huidige paard te blijven rijden? Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar maar weinig paardeneigenaren zullen zeggen dat het welzijn van hun paard al de moeite niet waard is.

Voor ruiters die op zoek zijn naar een paard is het probleem wat makkelijker op te lossen. Tanden op elkaar en ga op de weegschaal staan. Neem je optoming mee in het plaatje en kijk alleen naar paarden die geschikt zijn voor jou. Dat zorgt voor blijere, gezondere paarden en een goede relatie tussen paard en ruiter op de lange termijn.

Bron: Horse Channel