Vijf dingen die zelfverzekerde ruiters doen
NieuwsJe zult misschien denken dat zelfvertrouwen iets is dat je hebt of niet, maar dat is niet helemaal waar. Zelfvertrouwen komt door het nemen van risico’s, vallen, leren en opnieuw proberen. Het komt door oefenen, slagen en zien dat je vooruitgang boekt. Hier zijn vijf dingen die zelfverzekerde ruiters doen om zo te worden.
1. Zelfverzekerde ruiters zijn bereid om te falen
Ze werken altijd net buiten hun comfortzone, waar het hele leerproces plaatsvindt, dus ze maken heel erg veel fouten. Ze zijn net zo oncomfortabel met fouten maken als ieder ander, ze doen het alleen zo vaak dat ze comfortabel raken met oncomfortabel zijn.
2. Zelfverzekerde ruiters zien falen als informatie: ze vatten het niet persoonlijk op.
Dit gaat terug naar een citaat van Thomas Edison: “Ik heb niet 10.000 keer gefaald, ik heb gewoon 10.000 manieren uitgevonden die niet werken.” Zelfverzekerde ruiters denken niet “Wauw, ik bak er echt helemaal niks van, ik ben een vreselijke ruiter” wanneer ze een fout maken. In plaats daarvan denken ze: “Wauw, dat ging slecht. Wat kan ik doen om het beter te maken?” Ze verspillen geen tijd aal zelfkritiek, ze kijken vooruit naar wat ze kunnen doen om beter te worden.
3. Zelfverzekerde ruiters zijn zich op elk moment bewust van hun paard
Is het je ooit opgevallen dat een zelfverzekerde ruiter bijna niet in het zand terecht komt als zijn paard opzij springt? Tuurlijk, een groot deel daarvan is een goede zit, maar het komt ook doordat ze het bijna altijd aanvoelen komen voordat het gebeurt. Wanneer er een plastic zak voorbij vliegt, maken ze zich niet druk met de vraag of hun paard er wel of niet van zal schrikken, ze kijken naar wat het paard doet en reageren daar op.
4. Zelfverzekerde ruiters onthouden dat paarden geen mensen zijn, maar paarden
In andere woorden: zelfverzekerde ruiters weten dat paarden niet denken zoals wij doen en leren dingen te begrijpen vanuit het oogpunt van het paard. Ze weten bijvoorbeeld dat paarden een hiërarchie kennen, geen democratie en dus weten ze dat het paard de ruiter moet zien als de ‘alpha merrie’, om zo een relatie te laten ontstaan waarin het paard zich veilig en zeker voelt. Ze zetten het paards verlangen naar leiderschap voor hun eigen verlangen om ‘leuk’ gevonden te worden door hun paard.
5. Zelfverzekerde ruiters zien tijdens elke rit wat goed gaat
Ze zien het wanneer ze verbeteren en ze weten wat hun vaardigheden zijn, en daar vertrouwen ze op. Als je weet dat je goed bent in het rijden van een schrikkerig paard, maak je je niet druk om de vraag wanneer je paard gaat schrikken. Zelfverzekerde ruiters zijn niet arrogant, ze weten gewoon wat ze wel en niet kunnen en halen uit elke rit iets positiefs. En daar worden ze heel erg vrolijk van!
Bron: Horse Collaborative
