Blog Renée: Wanneer is het genoeg?
NieuwsMijn pony mag ik met zijn 22 jaar inmiddels bejaard noemen. Hij is gelukkig nog lang niet versleten en ik hoop nog jaren van hem te kunnen genieten. Maar stiekem denk ik er wel aan. Wat doe ik als hij straks in de winter veranderd in een wandelend skelet? En wat doe ik als hij gaat lijden onder de ziekte van Cushing, artrose of andere nare ouderdomskwaaltjes? Wanneer is het tijd om de stekker eruit te trekken, wanneer is het genoeg?
We houden allemaal van onze paarden. Het liefst hebben we ze een leven lang bij ons en we doen er dan ook alles aan om hun tijd hier zo lang mogelijk te rekken. Maar wanneer is het genoeg? Wat doe je als de liefde voor je dier veel te sterk is?
Door de jaren heen (oh wat klink ik nu oud) heb ik verschillende mensen gezien die teveel van hun paard houden. Ze kunnen geen afscheid nemen. Mensen die al jaren rondrijden op een paard met hoefkatrol, waarvan we allemaal weten dat het niet beter wordt, alleen maar erger… Als ik als klein meisje op een kreupel paard ging zitten, werd me verteld dat ik hem er maar ‘doorheen’ moest rijden. En ja, hij liep na een half uur hinken weer rad, maar moet je dat wel willen?
Je kunt een paard beter te vroeg inslapen dan te laat. Een paard telt geen dagen, die beseft echt niet dat hij nog ‘maar een jaar te leven heeft’. Als ik morgen de dierenarts of slager bel voor een afspraak gaat mijn pony echt niet ineens afscheid nemen van zijn vriendjes op de wei.
Toen mijn opa te horen kreeg dat hij kanker had, werd de euthanasieverklaring al snel aangevraagd. Hij wilde niet tot het bittere einde lijden. Waarom zouden we met onze paarden wel wachten tot ze echt niet meer kunnen? Geef ze na de diagnose een ‘sterfbed’ op de weide van een paar maanden, zodat jij de kans hebt om afscheid te nemen. Voor je paard wordt het pas vervelend als hij jarenlang op benen moet lopen die hem niet meer kunnen dragen.
