Stress door een vreemde ruiter?
Nieuws
Bang dat je paard gestrest raakt met een vreemde ruiter? Niet nodig. Onderzoek heeft namelijk aangetoond dat het paarden niet veel uitmaakt of jij in het zadel kruipt of een totaal onbekende. Het levert ze niet meer of minder stress en angst op.
Paarden hebben misschien meer vertrouwen in hun vaste ruiter, maar voelen niet minder angst en ervaren evenveel stress als ze worden bereden door een wildvreemde. Dat is de conclusie van het onderzoek van Uta König von Borstel, Phd, van de Göttingen Universiteit in Duitsland. Ze presenteerde de resultaten vorig jaar tijdens de internationale hippische conferentie in Schotland. “Een van mijn hoofdinteresses is de interactie tussen paard en ruiter op het gebied van welzijn en angstreacties”, zegt ze. “Angstreacties brengen een veiligheidsrisico met zich mee voor paard en ruiter en zijn dus gerelateerd aan welzijn. Ik was benieuwd hoe de ruiter invloed kon uitoefenen op angstreacties.
Een belangrijke factor, dacht ik, zou de bekendheid of band tussen ruiter en paard kunnen zijn.” Maar haar onderzoek toonde juist aan dat het voor het paard weinig uitmaakt of hij door een bekende of onbekende ruiter wordt bereden. Aan het onderzoek deden 47 paarden mee, onderverdeeld in drie groepen: paarden van particulieren met één vaste ruiter, politiepaarden met één vaste ruiter en paarden van een manege die door verschillende, maar ook regelmatig door dezelfde ruiters worden bereden. Er werd een obstakelparcours met ‘enge’ objecten uitgezet en de paarden moesten dit drie keer afleggen. Eén keer met hun vaste ruiter en twee keer met een vreemde ruiter in een willekeurige volgorde. Onderzoekers bekeken ondertussen de hartslag en het gedrag van de paarden. Er werd ook bijgehouden hoelang de deelnemers over het parcours deden. Wat bleek? De particuliere paarden deden het langst over het parcours en er was geen verschil in tijd met een vaste of vreemde ruiter. De politiepaarden legden het parcours een stuk sneller af met hun vaste ruiter, maar de hartslag was lager met een vreemde ruiter. Hier hebben de onderzoekers overigens nog geen verklaring voor. Zowel de particuliere paarden als de politiepaarden lieten meer negatief gedrag zien als ze werden bereden door een vreemde. De manegepaarden lieten in alle gevallen weinig verschil zien tussen bekende en onbekende ruiters.
Er waren ook overeenkomsten. Zo kregen vrijwel alle paarden een hogere hartslag als de hartslag van de ruiter omhoog ging, zeker als dit de vaste ruiter was. Hoe hoger die hartslag van de ruiter werd, hoe langer het paard over het parcours deed. “Als er sprake is van een sterke band of een positieve, vertrouwde relatie tussen paard en ruiter, zoals te zien was bij de politiepaarden, maken de paarden wel een verschil tussen bekende en onbekende ruiters. Maar over het algemeen levert het niet meer risico op als er een vreemde op het paard rijdt.” Het lijkt dan ook geen extra voordeel op te leveren om het paard vaker door een ander te laten rijden. Of toch? “Verschillende ruiters hebben natuurlijk wel verschillende sterke punten”, zegt König von Borstel. “Als de ene ruiter minder angst voelt kan die het paard beter trainen in angstige situaties, omdat onderzoek liet zien dat paarden de stress van ruiters kunnen oppikken en daar met meer stress op reageren.”