Blog: Wedstrijdkriebels
NieuwsZo ontspannen als ik paardrijden vind, zo stressvol vind ik wedstrijd rijden, wow! De week voorafgaand aan je wedstrijd, staat je leven bijna in het teken van die ene wedstrijddag. Met alles wat ik doe, moet ik wel even aan de wedstrijd denken.
Laatst had ik opnames voor het televisieprogramma ‘Alles Mag Op Vrijdag’ met Gerard en Gordon. De opnames waren op maandag en die zondag daarna had ik wedstrijd. Tijdens die opnames moesten we een spel uitvoeren op een hele grote ronde cirkel. Ineens merkte ik dat ik was verdwaald in die enorme cirkel en alleen maar dacht: ‘Ja, zo goed rond moet mijn E-B-E volte zaterdag ook zijn’.
Zo gaat het de hele week, ik droom over mijn gebroken lijn, hoe ik die moet rijden. Ik heb nachtmerries over het juryhokje waar mijn paard misschien niet langs wilt. Ik had laatst een interview met de radio en toen zei de radio-dj: ‘Ah! Wat leuk’, maar ik was blijven hangen in de ‘Ah’ afwenden, tussen X en G halthouden en groeten, hoe krijg ik Eve goed vierkant? Het is bizar hoe het mijn leven beïnvloedt. Ik vroeg me laatst af waarom het nou zo een impact op me heeft. Ik ben namelijk zenuwachtiger voor mijn L1-dressuur wedstrijd, dan voor een grote liveshow met een miljoen kijkers op televisie. Ik denk dat het komt omdat ik hier heel erg gedreven in ben. Echt heel goed worden met paardrijden is misschien wel mijn allergrootste droom ooit. Ergens van binnen heb ik toch een sportmentaliteit, die altijd wilt winnen. Ik wil mijn proeven dan ook heel graag goed rijden, omdat ik wil winnen.
Het is niet dat ik wil winnen omdat je dan de beste bent, maar om het gevoel wat je krijgt als je wint met je paard, dat is geweldig! Hoe trots je kunt zijn op zo’n dier is echt onbeschrijfelijk. Eve en ik hebben nu vijf wedstrijden gereden en zitten nu in de klasse L1 +6 winstpunten. We zijn een keer tweede geworden, en de rest van alle proeven eerste. Na zo’n wedstrijd bedenk ik me altijd hoe jammer het is dat ze niet kunnen praten, want ik wil dan gewoon het allerliefste even tegen Eve zeggen hoe geweldig ze is, hoe trots en blij ik met haar ben, dat ze deze bak slobber nu krijgt omdat ze het zo goed heeft gedaan etc. Helaas kan dat niet, maar je wilt ze gewoon heel graag bedanken, en ik weet nooit hoe. Dus ik ga altijd the day after eerst minimaal drie kwartier borstelen onder het solarium, van rosborstels, naar massageborstels, weer terug naar de rosborstel, ik laat Eve natuurlijk aanwijzen waar ze gekrabbeld wilt worden, en daar maakt ze ook goed gebruik van, haha! Daarna laat ik haar lekker aan de hand grazen, en vervolgens mag ze lekker rollen en spelen in de paddock zo lang ze wilt. En als ze dan weer vies is, poets ik haar nog een keer!
Ik heb aanstaande zaterdag weer een wedstrijd, maar de startlijsten-spanning is dit keer minder, ja startlijsten-spanning heb je ook nog. Meestal komt maandag de startlijst online en dan word ik al zenuwachtig, omdat ik altijd hoop dat ik niet al om negen uur ‘s ochtends moet... Gelukkig begint deze wedstrijd pas om vier uur ‘s middags! Yes! Al bij twee wedstrijden heb ik in één keer vier winstpunten behaald, dus ik zou na dit weekend L2 kunnen zijn, en dan ben ik echt zo blij! De L1 vind ik echt lastig, omdat je de hele tijd afwisselend moet lichtrijden en doorzitten. Dat is irritant, omdat ze dan vaak van ritme veranderen. Eve is een paard dat heel erg met je mee wilt denken, super lief, maar als je dan ineens gaat doorzitten voel je haar denken: Ja? Galop? Vanaf de L2 kun je lekker je hele proef doorzitten, alhoewel, lekker? Eve gooit echt hèèl hoog op, dus ik denk dat ik nog wel even aan mijn conditie moet werken voordat ik een hele proef doorzitten ga volhouden...
Vanavond nog een keer les, goed oefenen, en dan op naar zaterdag!
