Blog: Dressuur voor trekpaarden?
NieuwsSinds enige tijd bivakkeren er twee paarden bij ons op stal waar niemand voorbij loopt zonder er een tweede keer - vaak enigszins verbaasd - te kijken. Het zijn namelijk nogal vreemde eenden in de bijt tussen al onze andere KWPN sportpaarden. Het vrolijke duo, Speedy en Sientje genaamd, zijn trekpaarden. Een Nederlandse- en een Belgische heb ik me laten vertellen.
[caption id=”attachment_35979” align=”alignright” width=”300”] Sientje (links) en Speedy (rechts) op stal.[/caption]
Net als de rest van de paarden heb ook ik in het begin een beetje aan ze moeten wennen, maar nu ze eenmaal ingeburgerd zijn, kunnen we goed met elkaar opschieten. Gregor is de eigenaar van Speedy en Sientje. Hij rijdt aangespannen met ze, zowel in enkelspan als in tandem. Ook start hij met de dames in de trekpaarden competitie. Een wereld waarvan ik het bestaan niet eens kende!
[caption id=”attachment_35980” align=”alignleft” width=”300”] In de paddock.[/caption]
Twee weken terug mochten de dames weer eens laten zien wat ze konden op wedstrijd. Het toeval was dat deze in Etten-Leur verreden werd. Aangezien we ze nu wel eens in actie wilden zien, vertrok ik met vriendin Sharine die kant op. Met een half uurtje stonden we op plek van bestemming, met echt het slechtste en koudste weer wat je je kunt bedenken voor je vrije zondagmiddag.
Daar aangekomen hebben we vol bewondering staan kijken hoe de menners die (grote!!!) paarden allemaal toch tussen die smalle ruimtes door gemaneuvreerd kregen. Ontzettend knap en indrukwekkend. Over het algemeen werd er best snel gereden. Er was echter een slimmerik die zelfs tijdens het parcours kans zag om een hapje stro van een baal te nemen waar hij omheen moest lopen. Met een strootje tussen zijn lippen ging ‘ie als ‘Lucky Luke’ over de finish.
Ons stal trio, Gregor, Speedy en Sientje, zette alles op alles en eindigde uiteindelijk in de top drie. Speedy op de derde plaats en Sientje op de tweede plaats. Super knap dus!
Maar ik zou mezelf niet zijn als ik niet zou letten op de balans en souplesse van de paarden, de dressuurmatige basis. Daar valt nog best wat verbetering te behalen.
Eenmaal weer thuis vroeg Gregor of we het leuk vonden. ’Ja ontzettend’, waren Sharine en ik het stellig eens. Ik kon het echter niet laten om mijn ‘dressuur-is-de-basis-voor-ieder-paard’-preek tegen hem af te steken. Met als boodschap dat ‘ie nog veel meer uit zijn paarden kon halen als die basis nog wat beter zou zijn.
[caption id=”attachment_35981” align=”alignright” width=”300”] Speedy dressuurmatig voor de kar in de bak, eerste keer![/caption]
Zo mocht ik me vorige week voor het eerst bemoeien met de dressuurmatige gymnastiek van de dames. Het leuke blijft namelijk dat het weinig uitmaakt of je op een paard zit, ernaast loopt of op een karretje erachter zit. Hoe een paard zijn lichaam gebruikt, blijft in essentie hetzelfde.
In alle disciplines streven we een paard na dat zich over de rug laat bewerken door de ruiter (of menner). Het paard moet over vier benen lopen, aan de hulpen, in balans, met takt, ontspanning en souplesse. Dit is belangrijk om asymmetrische belasting te voorkomen, en alle narigheid en blessures die daaruit kunnen voortvloeien. Maar vooral ook om prettiger en lichter met je paard te kunnen werken, en natuurlijk niet te vergeten minder balletjes van de pionnen te rijden!
Al na de eerste training verbeterde beide paarden zienderogen en bleek er onder de oppervlakte stiekem toch best wat dressuurtalent verborgen. Met behulp van simpele balansoefeningen en de juiste hulpen werd het lichaamsgebruik steeds beter. Nu dus eens kijken of hier ook nog letterlijk winst te behalen is. De volgende wedstrijd zullen we het zien ;-). De komende tijd staat dit trio dus onder streng toeziend oog van deze dressuurmuts!
Ellen Kooistra maakte foto’s van de wedstrijd. Bekijk hier een sfeerimpressie.
