Santi Serra’s spel met paarden

20 april 2015, 00:00 Nieuws

De Catalaanse Santi Serra Camps maakte de overstap van rodeo naar vrijheidsdressuur. Nu reist hij de wereld rond en geeft sensationele shows waarin zijn paarden en honden volledig vrij met hem door de piste dartelen. Hij omschrijft het als een spel. “Hoe je zorgt dat je paard met je wil spelen? Het belangrijkste is dat je geduld hebt en veel van je paard houdt. Voel je vertrouwd met je paard, want van een angstig mens leert een paard niet.”

“Ik heb geen discipline, maar wat ik wel kan is werken met paarden in vrijheid”, grijnst de jonge Spanjaard. En hij werkt niet zomaar met elk paard. Hij kiest zijn paarden uit op de mate waarin ze indruk op hem maken. “Eigenlijk is mijn beredenering heel simpel”, legt hij uit. “Als een paard indruk op mij maakt, terwijl ik de hele dag door paarden zie, dan is dat voor mij een teken dat hij in een show ook indruk zal maken op het publiek. Ik heb een voorkeur voor bijzondere kleuren, zoals palomino’s en albino’s. We werken uiteraard veel met licht en sommige kleuren komen daar beter in uit dan andere.” En paarden met uitgesproken raskenmerken, die hebben bij Santi ook een streepje voor. “Arabieren met mooie bolle ogen en een knik in de neus, Lusitano’s met een typisch Lusitano-hoofd, daar houden we van.”

Met de Arabische vosmerrie Nika heeft Santi een buitengewone band. “Er zijn een paar anekdoktes van haar en mij waarvan je niet kunt geloven dat een paard dat doet. Op driejarige leeftijd stond ze op het punt van bevallen. Ze was erg nerveus en mijn vader besloot rond middernacht nogmaals te checken of alles goed met haar ging. Nika was rondjes aan het galopperen door het weiland, terwijl de benen van het veulen al naar buiten kwamen.” Santi’s vader belde Santi onmiddellijk en hij haastte zich naar zijn merrie. “Hoewel mijn vader me waarschuwde dat een bevallende merrie nog nerveuzer kan worden als er een mens aan te pas komt, rende ik naar haar toe. Nika kalmeerde, ging bij me liggen en begon met bevallen.”Het veulen werd in het weiland geboren, in de stromende regen. “Daarom nam ik het veulen in mijn armen en nam hem en Nika mee naar stal. Ik bleef in de box en mijn vader ging naar bed. Omdat het veulen was afgekoeld door de regen, legde ik mijn jas over hem heen en viel niet lang daarna in slaap.”Santi’s vader trof de volgende ochtend een leeg bed aan in Santi’s slaapkamer en hij haastte zich naar de stal. “Daar vond hij me, slapend tegen Nika en het veulen. En Nika was druk bezig om zowel mij als haar veulen schoon te likken. Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan denk.” Jammer genoeg was het veulen door zijn kleine afmetingen niet bruikbaar voor shows. “Ik heb hem aan een vriend gegeven. Hij is nu van een meisje.”

Oude rot in het vak Kyfruc is de hengst die hij als veulen van zijn ouders kreeg. “Kyfruc ziet dat ik een machoman ben. In zijn spel draagt hij zijn oren soms een beetje naar achteren. Dat is geen teken dat hij het niet naar zijn zin heeft, het is normaal gedrag bij hengsten onder elkaar. Onze paarden krijgen een sterrenbehandeling, met goed voer en stro en comfortabele stallen. Ze brengen hun dagen buiten door en mogen veel spelen. Zo houden we ze gelukkig.”