vier uur kletsuur, anky, jeroen, britt, hanspeter, diederik, jeroen
vier uur kletsuur, anky, jeroen, britt, hanspeter, diederik, jeroen

Vier uur kletsuur!

Nieuws

Vroeg jij je altijd al af wat Anky van Grunsven vroeger wilde worden? Of welke vreemde opmerkingen Hans Peter Minderhoud te horen kreeg van niet-paardenmensen? In deze serie vragen we bekende ruiters het hemd van het lijf! We gaan kletsen met Anky van Grunsven, Jeroen Dubbeldam, Hans Peter Minderhoud, Tim Lips, Diederik van Silfhout en Britt Dekker!



Wat is de vreemdste, meest kenmerkende gewoonte van je paard?

Hans Peter Minderhoud:


“Toen ik Vivaldi nog op stal had staan, bedekte hij zich ’s avonds helemaal onder het stro. Wat wel grappig is: daarna kreeg ik Vitalis (een nakomeling van Vivaldi) en die deed precies hetzelfde! Ook Vivaldi-zoon Dream Boy van Gerdine Maree doet dit. Echt een Vivaldi-trekje dus!” 



Anky van Grunsven:


“Sali trekt zijn eigen plan. Als we op het erf rijden, laat ik hem zelf kiezen wat we gaan doen. De ene keer kiest hij de springwei en dan gaat hij hij weer voor een buitenritje. Hij wisselt echt af!”



Diederik van Silfhout:


“Arlando moet je altijd even een paar uur met rust laten als hij een wedstrijd heeft gehad. Hij heeft dan geen zin in mensen. Als je hem gewoon even laat, is het daarna weer goed. Dan is hij weer heel vrolijk.”




Welke les uit de sport neem je mee in het dagelijks leven?



Jeroen Dubbeldam:


“Dat is één woord: geduld. Soms is dat moeilijk en verlies je je geduld wel eens, maar probeer altijd geduldig te zijn. Met zowel mensen als paarden. Je kunt je wil toch niet opleggen en dingen afdwingen.”



Hans Peter Minderhoud:


“Wat ik geleerd heb na al die jaren in de paardensport, is om iets langer m’n geduld te bewaren. Dat leer je wel met paarden, en dat helpt je ook weer in het dagelijks leven. Misschien heeft het er ook mee te maken dat je ouder wordt en met de jaren meer geduld krijgt.”



Anky van Grunsven:


“Die les heeft Prisco me geleerd. Iedere keer als ik mijn geduld verloor of gefrustreerd raakte, moest ik afstappen van mijn vader en rondjes rond de manege rennen. Ik zal je vertellen: ik heb heel wat rondjes gerend! Paardrijden is een heel emotionele sport, maar eigenlijk moet je neutraal rijden: zonder emotie. Niet kwaad of verdrietig worden. Dat is natuurlijk heel moeilijk, maar wees je hier bewust van.”