Juryblog: Zandbakpolitiek
NieuwsWie visueel ingesteld is ziet bij het horen van “zandbakpolitiek” meteen een groepje kleuters voor zich in een zandbak. Al spelende wordt al op jonge leeftijd de rangorde bepaald. Je herinnert je vast ook nog wel het dominante klasgenootje uit de kleuterklas die de touwtjes in handen had, vaak vergezeld door zijn of haar “assistent”. Als de hiërarchie eenmaal bepaald was in de eerste of de tweede klas hield deze vaak de rest van de basisschooltijd stand. Acceptatie volgde en zo was een rangorde die als normaal beschouwd werd geboren.
‘Opeens had ik als jong gediplomeerd jurylid de touwtjes in handen en zat ik het juryhok in plaats van dat ik er voor langs reed’
Nu ik mijn schooltijd achter mij gelaten heb, sta ik nog steeds in een zandbak; al lesgevend, rijdend en jurerend is de dressuurbaan mijn favoriete “zandbak”! Ik kan er geen genoeg van krijgen en loop kilo’s zand mijn huis in. Ook hier is de politiek sterk vertegenwoordigd. De functie van jurylid is de meest besproken functie. Opeens had ik als jong gediplomeerd jurylid de touwtjes in handen en zat ik het juryhok in plaats van dat ik er voor langs reed. Eenmaal de ZZ-rubrieken beoordelend nam de zandbakpolitiek steeds verder toe. De spelregels werden mij nog meer duidelijk; er is rangorde wat betreft naamsbekendheid, wie met wie om gaat en wie aan wie les geeft of welk paard uitbrengt. Het speelt allemaal mee in de bepaling van vooral de topposities van de rangorde. Op zich niet gek dat hoe hoger de klasse, hoe groter de belangen kunnen worden. Macht hangt natuurlijk al eeuwen samen met geld, dat is in de dressuursport niet anders. De belangrijkste spelregel wordt binnen de wedstrijdcultuur nog duidelijker: of je bent voor en anders ben je tegen. Groepen worden er gevormd met “fans” of “niet fans”. Zo simpel ligt het, geen neutraal gebied waar je met iedereen gezellig meedoet. Nu begrijp ik pas waarom ik mij in die kleuterklas steeds afvroeg waarom het in de zandbak niet gewoon met iedereen tegelijk gezellig kon zijn.
‘We kunnen het evalueren noemen maar weten zelf ook wel wanneer het meer op roddelen en misgunnen begint te lijken’
Een dankbaar onderwerp van gesprek zijn daarom de rangordes in de verschillende klasjes. Of het nou de vaste concurrentie is op wedstrijden of op stal en bij de buren, opvallend is dat er veel meningen zijn. Wat vinden we het fijn alles tot in detail door te nemen met elkaar, over elkaar. Met paardenmensen ben je zeker niet snel uitgepraat maar met dressuurmensen al helemaal niet. We kunnen het evalueren noemen maar weten zelf ook wel wanneer het meer op roddelen en misgunnen begint te lijken. Zelf in de spiegel kunnen kijken en reëel ons zelf beoordelen valt niet mee. Hoe vaak kunnen we eerlijk tegen ons zelf zeggen dat de geleverde prestatie niet past bij de verwachting van de score? Laat staan dat we daar een oorzaak bij kunnen noemen die niet vol zit met drama argumenten.
‘Aan ons de taak om objectief te blijven, jureren wat we zien en niet wat we gelezen of gehoord hebben’
Jureren betekent beoordelen, prestaties becijferen en tot een score komen. Deze is soms ook minder leuk, niet iedereen kan winnen. Aan ons de taak ons niet te laten beïnvloeden door de zandbakpolitiek binnen de dressuurwereld. Objectief blijven, jureren wat we zien en niet wat we gelezen of gehoord hebben! Dit vraagt een frisse en alerte blik binnen het juryhokje. Maar ook daarbuiten en in onze andere functies moeten we proberen meer met elkaar de sport uit te voeren in plaats steeds weer terug te vallen in onze politieke regeltjes. Praten met elkaar in plaats van over elkaar maakt dat we niet per definitie voor of tegen iemand zijn. Daarmee kunnen we de dressuur “sportief” houden en zo het plezier, waar we uiteindelijk allemaal mee gestart zijn, blijven zien! Zodat ook wij “happy athletes” blijven.
| [handwritten]Marjolein Martin is ZZ-l jurylid, amazone en instructrice. Ze studeerde HBO agribusiness, Bedrijfskunde & Management & Paardenhouderij en Sport aan de CAH in Dronten. Een eigen trainingsstal volgde waar ze zadelmak maken, training en verkoop combineerde. Met eigen fokproducten en andere paarden haalde ze meerdere keren het ZZ-l dressuur. Momenteel is Marjolein ook werkzaam als docente Paardenhouderij op het Clusius College in Alkmaar, wat zij combineert met het geven van de instructeurcursus van de KNHS, jeugdtalententrainingen voor het HTC en privélessen. Samen met haar man en dochter geniet ze van alles wat de paardensport te bieden heeft![/handwritten] |
