computer social media facebook
computer social media facebook

Blog Tessa: Anonieme beller

Nieuws

Ik heb last van een anonieme beller. Iemand die met enige regelmaat een aantal keer achter elkaar opbelt en vervolgens snel weer ophangt als ik opneem. Zolang ik geen aangifte doe, kan de telefoonmaatschappij niets voor mij doen. Ik heb een vaag vermoeden in welke hoek ik het moet zoeken.


Als je met je mening naar buiten treedt, kan je reactie verwachten. Boosaardige reacties, bijvoorbeeld via social media, zijn bij het dagelijkse leven gaan horen, we vinden het al bijna normaal. Schrijf iets over Totilas, natuurlijk bekappen, dat je van de kinderbestrijding bent, te dikke ruiters of hyperflexie en heel hippisch Nederland rolt over je heen. En soms zelfs ook niet hippisch Nederland. Ze kennen je niet persoonlijk, maar ze hebben wel een mening over je en menen te weten hoe je in elkaar zit. Heel bijzonder.

Er lopen de nodige fundamentalisten in de paardensport rond, die er niet alleen van overtuigd zijn dat zij de enige ware leer aanhangen, maar ook vinden dat jij dat moet doen. Hun leer, welteverstaan. Ik ben dol op mensen met passie. Maar ik vind het wel een beetje eng dat er, veilig verscholen achter een beeldscherm en vaak ook nog anoniem, mensen helemaal los gaan op elkaar. Ik ken heus wel iemand die ik graag zou willen uitmaken voor een gekookt paard. En dat doe ik ook, maar alleen in mijn eigen hoofd en tegenover mijn beste vriendin, niet in het openbaar.

Als je hysterische reacties op Twitter of Facebook leest, blijkt vaak dat de meest heftige ‘reaguurders’ de inhoud van een stuk niet hebben begrepen. Goed lezen is best lastig. Meestal vlammen ze op een zin of een woord, zonder open te staan voor de intentie of nuance. Paarden zorgen voor heftige emoties op allerlei fronten.

Er leiden vele wegen naar Rome. Geen mens is hetzelfde en dat geldt ook voor paarden. Ik kan er nog wel zes clichés bijhalen die van toepassing zijn. Waarom nou niet de bereidheid om te luisteren of te lezen, daar even rustig over na te denken en erover te praten? Als je daarna tot de conclusie komt dat iets niet bij jou past of dat je er anders over denkt, even goede vrienden. Daarbij kun je gerust aangeven hoe jij er tegenover staat, maar dat kan toch ook zonder de ander daarbij naar de eeuwige jachtvelden te verwensen, liefst via een gruwelijke route? Dat is functioneler dan virtueel ontploffen in vileine bewoordingen. Vaak gaan dit soort uit de hand lopende ‘discussies’ ook niet meer over het onderwerp, maar over de persoon.

Discussie via social media is prima, we kunnen elkaar naar een hoger plan brengen. Maar dat lukt volgens mij alleen als je daarbij respect voor elkaars mening toont. Het uitgangspunt is toch voor ons allemaal hetzelfde: de liefde voor het paard? Iedereen probeert daar volgens mij op zijn eigen beste manier invulling aan te geven. Is er iemand die denkt: ‘laat ik vandaag mijn paard eens even slecht behandelen’…?

Er is niet altijd één beste manier. En inzichten kunnen veranderen, doordat we meer leren of de wetenschap iets ontdekt. Het is toch juist interessant om te horen hoe iemand anders ergens over denkt? Misschien heb je er wat aan, als je het probeert. En misschien ook niet. Betekent het dat iemand meteen ‘stom’ is, als gevraagde of ongevraagde raad niet meteen wordt opgevolgd?

Nog een laatste woord aan mijn anonieme beller. Ik weet niet wat je hiermee wilt bereiken. Zeg wat je te zeggen hebt. Als je een mening hebt, kom daar dan met open vizier voor uit. Misschien ben ik het met je eens, misschien niet. Maar op deze manier zullen we dat allebei nooit weten…