Dana van Lierop: doorzetter met paardengevoel

29 juni 2015, 00:00 Nieuws

Zo jong als ze is heeft Dana van Lierop (19) toch al heel wat edelmetaal in de dressuur bij elkaar gereden. Haar leven is echter niet over rozen gegaan. In Bit 227 lees je het indrukwekkende verhaal van deze doorzetter. Dit jubileumnummer van Bit ligt vanaf morgen in de winkel.

De paarden van Dana staan op drie plaatsen verspreid. Haar topmerrie Walkuere (v. Romanov) van Jochem Arl, waarvoor Dana al meer paarden en pony’s heeft gereden, staat op stal bij Reggy Hoffman in Helmond. Daar gaat ze elke dag als eerste heen, want aan haar wedstrijdpaard wil ze de meeste tijd en energie besteden. Dan gaat ze door naar Weert waar ze er twee van Arl rijdt. In Nuenen staat de rest: eentje van Lina Uzunhasan, een leerling van Dana en haar moeder en nog twee jongere paarden. Die gaan ’s ochtends in de wei, dus daar gaat ze meestal pas in de middag naartoe.

Troost

Welke eigenschap haar het meeste aanspreekt in een paard vindt ze lastig te beantwoorden. “Ik houd van de wat hetere paarden, maar ze hebben allemaal wel iets leuks. Knuffelig is prettig, maar dat zijn ze ook lang niet allemaal. En dan moet je ze laten. Je kunt ze niet veranderen.” Dana heeft het niet altijd makkelijk gehad in haar leven. Ze zegt dat ze verlatingsangst heeft. Ze vindt troost bij haar paarden “Ik heb, toen ik jong was, zelfs een keer een nacht bij mijn pony in de stal geslapen. Mijn moeder vond me slapend in een hoekje onder een deken.”

Trainer

Haar moeder, de Grand Prix-amazone Nicolette van Lierop, helpt Dana met haar training. Dana zegt dat zij en haar moeder op elkaar lijken, dus dat botst nog weleens. “Ook al voelt het niet goed en mijn moeder zegt dat ik het toch zo moet doen, dan klopt het eigenlijk altijd wel wat ze zegt”, bekent Dana met lichte schroom. Ze gaat daarnaast ook regelmatig naar Tineke Bartels, waar ze een grote klik mee heeft.

Gepest

Dana’s grote droom op rijkunstig gebied is goed presteren bij de senioren en dan uiteindelijk de Olympische Spelen. Ze is hard op weg, maar makkelijk was dat niet. Tien jaar lang is ze ernstig gepest. Het maakte haar leven tot een hel. Alleen bij de paarden voelde ze zich veilig. Door de liefde die ze van de paarden terugkreeg en met hulp van een goede vriendin krabbelt Dana er bovenop. “Mijn vriendin heeft veel levenservaring opgedaan, omdat ze twee jaar in Australië heeft gereisd. Ik kan bij haar altijd mijn hart luchten als het even tegenzit. Dit is heel belangrijk. Jezelf alleen laten en je emoties wegdrukken is geen goede optie. Het voelt misschien veilig, maar dat is voor even. Totdat je eigen gedachten tegen je gaan werken. Praat met iemand, zoek iemand die je kan vertrouwen.” Dana is in haar rijden niet langer bezig met tegenover de pesters bewijzen dat ze echt wat kan. “Ik besef nu wat ik waard ben. Ik ben aan het presteren en ik geniet ervan.”