De voerkar komt rammelend binnen en een aantal paarden transformeert plotseling van brave lobbessen in vraatzuchtige monsters. Ze bijten in de tralies, steigeren in hun stal en proberen alles wat beweegt aan te vallen. Voernijd, wat is feit en wat is fabel? Mila Bon, de Canadese gedragsdeskundige met Nederlandse roots, vertelt.
“Hoe ernstig het vertoonde gedrag ook, die schep brokken of plak hooi belandt uiteindelijk wel in hun box. Ook al bijt een paard in de tralies, hij krijgt een heerlijke beloning uit de voerkar. Houd je je paard thuis, dan kun je overwegen om het voer pas te geven als hij zich kalm gedraagt, maar op maneges op pensionstallen is die tijd er vaak niet. Nog beter is het om je voerstrategie aan te passen.”
“Vele paarden én mensen zijn hier het levende bewijs van. Voernijd beperkt zich niet tot boos kijken, onrust en dreigen. Een paard kan daadwerkelijk tot bijten en schoppen overgaan. Bovendien richten paarden die hun frustratie niet op een soortgenoot kunnen botvieren hun gedrag soms op mensen. Oppassen dus.”
“Wel worden afgebouwd door veranderingen aan te brengen in je management. Voernijd wordt vooral veroorzaakt door stress, verveling en honger. Bied je paard doorlopend toegang tot ruwvoer of geef hem doorlopend kleine beetjes eten. Blindeer de hoek met de voerbak. Houd je je paarden in de wei? Spreid de emmers krachtvoer dan op ruime afstand van elkaar, bind de paarden even vast of haal oproerkraaiers van tevoren uit de groep.”