Wonderpaard: Rebel

26 juli 2015, 00:00 Nieuws
“Volledig onbevangen kwam ik bij hem terecht als verzorgpaard. Ik was student en had mijn pony verkocht toen ik naar Tilburg verhuisde. Geen nagel om mijn kont te krabben, maar toch willen paardrijden. Ik moet eerlijk zijn: ik aarzelde omdat Rebel een Haflinger is. Maar ja, even gaan kijken kon geen kwaad. En kijken, dat deed hij. Ik vergeet het beeld nooit meer, hoe hij daar stond met zijn gezellige hoofd en me aan keek zo van “leuk hè, dat ik er ben!”. Ik was meteen verkocht. De proefrit maakte dat alleen maar sterker, want hij bleek super gevoelig op de hulpen, meewerkend en slim. Yes, hier kon ik wel wat mee!

[row][seven]

En er was werk aan de winkel, want hij bleek (achteraf gezien van verveling) hartstikke jolig, en dressuurmatig totaal niet opgeleid. Dus twee jaar lang op het fietsje door weer wind om de basis er in te rijden. Om vervolgens voorzichtig te gaan starten, inmiddels had ik een auto en een trailer. Ik weet nog dat ik heb gezegd: we gaan het proberen, maar als ik alleen maar nullen op mijn protocol krijg, dan stoppen we ermee. Maar we scoorden alles behalve nullen. In het M1 reden we voor het eerst een proef die niet werd beloond met een winstpunt. Anderhalf jaar later mochten we naar het Z1

[/seven][five]

[panel]

‘Ik heb twee dagen gehuild’

[/panel]

[/five][/row]

En toen... werd Rebel ziek. Heel erg ziek. Hij was extreem benauwd. Lag in zijn stal, kwam slecht overeind, zijn ogen stonden dof. Om een lang verhaal kort te maken: hij belandde in de kliniek in Utrecht. De dierenartsen vermoedden een flinke astmatische aandoening en deden een longspoeling. De knop ging om bij hem en hij knapte snel weer op. Rebel mocht naar huis met de conclusie chronische bronchitis. Ik moest bij training er op aanpassen. Maar dat maakte me niet uit: hij was er nog steeds en we mochten zelfs rijden!

De huisvesting werd aangepast, het voer ook, de training werd langzaam opgebouwd. Het ging zo goed dat ik hem als proef zelfs een keer op stro durfde te zetten. Nog steeds vraag ik me af hoe het kan, maar hij heeft sindsdien geen kik meer gegeven. Net iets meer opletten op benauwde dagen, that’s it. En we belandden in het Z2.

En weer werd Rebel ziek. Nou ja, ziek. Hij liep niet goed in en door zijn lijf, wat kort in de voorbenen. Omdat ik toevallig toch naar de dierenarts moest, nam ik hem mee. Toch even controleren. Die controle bleek een van de slechtste dagen te worden die we samen hebben gehad. Uitslag: hoefkatrol, niveau 3+ en 4. Advies: pensioen of inslapen. Ik was er helemaal stuk van en heb twee hele dagen gehuild.

[row][six]

Maar gelukkig, gelukkig, gelukkig heb ik naar dat hele kleine stemmetje in mijn hoofd geluisterd. Ik zag hem door de paddock racen en dacht: moet ik dit paard in laten slapen? Hier klopt iets niet... Na een lange speurtocht, die leidde van thermografie naar Antoine de Both en het rechtrichten, heb ik ervoor gekozen om tegen het advies van de dierenarts in te gaan en hem op te pakken. Ik heb hem gevraagd om het aan te geven als het niet ging en ben er met vertrouwen in gaan staan.

[/six][six]

[panel]

‘Het advies was pensioen of inslapen...’

[/panel]

[/six][/row]

Inmiddels starten we ZZ Zwaar. En alleen al daarom is hij als Haflinger zijnde een wonderpaard. Maar nog veel, veel meer om wat hij me geleerd heeft. Dat ziektes zijn te overwinnen met geloof. Wat vriendschap betekent. Wat het betekent om voor elkaar te gaan. Wat dat doet met een combinatie en dat uiterlijk daarbij echt ondergeschikt is. Dat het goed is dat ik heb durven kiezen om mijn eigen weg te gaan. Keer op keer, ook als ik kritiek kreeg aan de kant.

Nu we ZZ Zwaar rijden krijgen we steeds meer aandacht. Ik heb me afgevraagd wat ik daar mee wilde. Ik voel weerstand tegen een mogelijke egotrip. Toch stap ik nu naar voren, in de hoop sommige ruiters misschien net een duwtje in de juiste richting te kunnen geven. Vertrouwen te blijven houden als het echt moeilijk wordt. Dus leef alsjeblieft je dromen, het is het zo waard!”

Heb jij ook een wonderpaard? Stuur een mailtje naar bit@eisma.nl en wie weet staat jouw paard binnenkort in deze rubriek!