EK: Een kijkje in de koffer van Hans Peter Minderhoud
NieuwsAls internationaal topruiter leef je zo ongeveer vanuit je koffer. Tijdens het EK in Aken vroegen wij enkele ruiters om een sneakpeek in die zorgvuldig gepakte koffer. Deze week krijgen we een kijkje van Hans Peter Minderhoud, die vorige week op het EK dressuur teamgoud en de individuele bronzen plak won!
“Muziek luister ik vooral in het vliegtuig. Op wedstrijd loop ik niet constant met oortjes in. Wat ik wel altijd doe ter voorbereiding op de Kür is mijzelf even terugtrekken in de vrachtwagen en de Kür-cd aanzetten. Of ik bekijk de Kür nog even op video. Dat momentje voor mezelf heb ik echt nodig, zo’n anderhalf uur voordat ik te paard moet. Wat ik ook wel eens doe is de wekker na een half uur zetten, zodat ik even half kan slapen of relaxen. Dan omkleden en rijden!
Guilty pleasure
Eigenlijk neem ik niets te lezen mee, daar heb ik op concours toch geen tijd voor. Wel neem ik altijd de iPad mee. Als ik dan ergens alleen buitenlandse tv heb kijk ik nog wel eens een beetje tv op de iPad. Bijvoorbeeld mijn guilty pleasure: Goede Tijden, Slechte Tijden.
Lucky pants
Voor Aken had ik zo’n vijf witte rijbroeken in mijn koffer gegooid. Ik heb er drie nodig voor de proef, en ik kan nog wel eens knoeien of natregenen: dan zit je met vijf altijd goed. Daarnaast neem ik natuurlijk ook altijd nog een stel trainingsrijbroeken mee. Er is één witte rijbroek die ik altijd als eerste pak. Als alles goed gegaan is terwijl ik die broek droeg houd ik hem het hele concours aan. Wim Ernes (de bondscoach) ging ‘s avonds naar huis, omdat hij dicht bij Aken woont. Toen heb ik hem gevraagd of hij die rijbroek mee wilde nemen en even wou wassen, zodat ik hem de volgende dag weer kon dragen! Nou ben ik niet heel bijgelovig hoor, want als het één keer niet goed gaat terwijl ik die broek draag ben ik er gelijk klaar mee. Je hoort wel eens dat sommige ruiters altijd eerste de ene specifieke laars aantrekken en dan pas de ander. Misschien doe ik dit ook wel, maar dat is dan gewoon routine en niet bewust.
‘Als ik lang of ver op reis ga, dan gaat er sowieso een pak hagelslag mee!’
Last minute
Ik ben geen lijstjes-mens, maar een last minute-pakker. Soms pak ik mijn koffer pas een uur voordat ik vertrek. Alleen als ik ergens heen moet als Hong Kong of Kentucky begin ik wel iéts eerder met pakken. Maar bij een gewone wedstrijd maak ik me niet zo druk van te voren. Met de jaren heb ik ook geleerd om niet te veel in te pakken: light pakken is een stuk fijner reizen. Als ik lang of ver op reis ga, bijvoorbeeld naar Amerika of Azië, dan gaat er wel sowieso een pak hagelslag mee!
Oeps!
Toen ik met Nadine in Las Vegas was voor de Wereldbeker hadden we per ongeluk het hoofdstel van Florencio meegenomen! Gelukkig kwam mijn trainer Nicole Werner pas drie dagen later en kon zij het goede hoofdstel meenemen. Ook stond ik ooit op de hengstenkeuring in Den Bosch met één laars van mezelf, en één laars van Edward. De week ervoor hadden we in Florida gereden en toen hadden we één groom voor ons samen, in plaats van ieder een groom. Hierdoor zijn onze laarzen verwisseld geraakt. Eenmaal op de hengstenkeuring dacht ik wel: ‘Oh shit’! Gelukkig had in de vrachtwagen nog een paar oude wedstrijdlaarzen staan.”
Bron: Bitmagazine
