Eext 23052015 1
Eext 23052015 1

Wonderpaard: Time fan ’e Tsjonger

Nieuws

We kennen ze allemaal, paarden die met een been al in het graf staan, maar wonder boven wonder er weer bovenop komen. Sommige paarden hebben echt een engeltje op hun schouder. Zo ook Time fan ‘e Tsjonger, de Fries van Sietske de Bruin - de Kleine. Volgens de dierenarts redde ze het leven van de toenmalige hengst. 


“In maart 2008 werd Time plotseling erg kreupel. Hij kon niet lopen en belastte maar drie benen, wat was het zwaar om te zien hoeveel pijn hij had.

We gingen in behandeling bij Dierenkliniek Wolvega, het zag er zeer slecht uit: Time had hoge koorts en veel pijn. De diagnose luidde dan ook dat hij ernstige artrose had aan het kroongewricht (overhoef) van het linker voorbeen, vermoedelijk opgelopen na een trauma. De prognose was slecht.

Op 21 april kreeg hij een Tildren-infuus, maar dat hielp niet genoeg. Linksom liep hij goed, maar rechtsom bleef hij kreupel. Time ging een periode de weide op om tot rust te komen, maar ook dat leverde geen resultaat op.

Toen kwam het moment dat we dachten dat we hem maar moesten laten inslapen. Ik besloot dat echter niet te doen, wel liet ik hem afkeuren voor de sport. We reden daarna alleen recreatief en gingen lekker het bos in. Rechte stukken gingen namelijk wel redelijk. In de weide zag je hem alleen op de goede kant lopen.

In februari 2010 was er een clinic van Antoine de Bodt in Sonnega en ik vroeg me af of dat wat voor ons zou zijn. Ik nam via de mail contact met hem op en via hem kwam ik bij Stal Faber in Oudehorne terecht, die me wellicht konden helpen Time weer onder het zadel te krijgen.



In april hadden we onze eerste afspraak gepland, Time werd voor me gereden en ik kreeg aanwijzingen over de manier van rijden. De derde en de vierde dag kreeg ik hoop: ik zag geen onregelmatige passen meer. In het land dolde hij weer met de Shetlander, het leek wel of hij beter in zijn vel zat. In de tweede week van de training ging ik er zelf weer op. Het was een bijzonder gevoel om weer te kunnen rijden op een paard dat niet kreupel was.

Mijn manier van rijden was niet meteen goed genoeg om Time goed te houden. Daarom reed Milou van Stal Faber Time het eerste gedeelte van de les. Zo bleef Time goed en kon ik de manier van rijden onder de knie krijgen. In juni trainden we daar een of twee keer per week en gingen we op controle bij de dierenarts. Hij kon bijna niet geloven dat ik weer reed. De foto’s waren veel beter dan die uit 2008 en de dierenarts zei dat ik mijn paard had gered.

Time is inmiddels 17 jaar en gecastreerd, omdat hij toch wel een heertje werd. We starten nu Z1 en ik les nog steeds bij Faber om hem rechtgericht te houden. Er zijn geen enkele tekenen van onregelmatigheid. Wat ben ik blij en trots dat ik hem de kans heb gegeven en dat ik nu dagelijks van hem kan genieten!”

Heb jij ook een wonderpaard? Stuur dan een mailtje naar bit@eisma.nl en wie weet staat jouw paard binnenkort in deze rubriek!

image001
DCF 1.0