Zes herkenbare dingen van je eerste wedstrijd

• Je hebt je hagelwitte wedstrijdbroek al aan, als je paard besluit de resten van zijn laatste hap hooi aan jouw been af te smeren… De half verteerde etensresten laat een groen spoor achter, dat je eraan herinnert dat je nog altijd met dieren bezig bent.


• Je zadel heb je ruim van te voren ingevet, je beugels blinken en je dekje hangt ook klaar. Als je op wedstrijd je paard opzadelt, besef je dat je je singel bent vergeten… In paniek ga je het hele wedstrijdterrein over, opzoek naar een paard met dezelfde buikomvang die hopelijk net z’n proefje gereden heeft.


• Tijdens het losrijden kom je erachter hoeveel grip het kunstlerenzitvlak van je gewone rijbroek je geeft. Bij je wedstrijdbroek ontbreekt dat en je hebt nog nooit zo ‘vrij’ in je zadel gezeten ;)


• Eenmaal in de wedstrijdring zijn je benen week van de spanning. Je hebt totaal geen controle over ze en stil zitten, dat vergeet het maar.


• Na de halve grote voltes, hals laten strekken, linksom, rechtsom etc. ben je het even kwijt. En daarna nog de H vinden om van hand te veranderen? Vergeet het maar, nergens meer te bekennen.


• Bij het groeten staat je paard netjes en vierkant stil… voor een halve seconde. Want net als jij je teugels in één hand neemt, zet hij een stap naar voren, waardoor je gehaast je groet afmaakt en maar snel de teugels weer oppakt. Vooral blijven lachen naar de jury #tip


• En als je dan eindelijk alles achter de rug hebt en weer met beide benen op de grond staat, blijkt waarom je paard de hele proef zo ‘truttig’ liep: de hele proef had hij een volle blaas, die hij nu met een zucht van verlichting leegt.

Welke herinneringen heb jij aan je eerste wedstrijdje?