Het afscheid van Mister DJ

25 december 2015, 00:00 Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’… En dan is hij er niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Vijf jaar geleden verloor Sylvia de Werker haar Engelse Volboed Mister DJ, die ze samen met haar vader kocht. Ze waren 15 jaar samen.

[row]
[seven]

“Ieder klein meisje wil een paard. Mijn droom kwam uit toen ik begon te werken en het geld had om een paard te houden. Samen met mijn vader heb ik hem gekocht. Mijn vader overleed kort daarna en Mister DJ was mijn herinnering aan hem. Mister DJ had een bijzonder karakter. Ik had ook pas echt een goed paard aan hem toen ik 23 en hij vijftien was. Mister DJ haalde de raarste stunten uit en had altijd fratsen. Als er een hond langs kwam, dan moest hij een hap geven en één keer was hij losgebruiken en stond hij boven op het stro. Hij was net Pietje Bell.”

[/seven]
[five]
[panel]

Mister DJ
1991 tot 2010

Eigenaar: Sylvia de Werker (1973)
Ras: Engelse Volbloed
Kleur: Bruin

Mister DJ had een bijzonder karakter met veel temperament. Hij stond bekend als de grote deugniet.

[/panel]

[/five]
[/row]

Koliek

“Vijf jaar geleden kreeg Mister DJ koliek. Hij was aan het gillen van de pijn en liet zich steeds vallen. De dierenarts was met een paar minuten ter plaatse en ik moest beslissen: opereren of in laten slapen. Dan kies je toch voor opereren, want je wil je maatje niet kwijt. De operatie was geslaagd, maar na drie dagen bleken zijn darmen toch niet goed te werken. ’s Nachts werd ik opgebeld en moest ik alsnog de keuze maken om hem te laten gaan. Dat kwam hard aan, want je doet er alles aan om hem beter te maken dan lukt het toch niet. Het inslapen was vreselijk: hij lag daar zo op de grond. Ik gaf hem nog een kus en toen stond hij zelfs nog met zijn laatste beetje energie op.”

Staken

“Toen ik Mister DJ net had, steigerde en bokte hij veel. Sommigen zeiden zelfs ‘stop er mee’, maar ik bleef volhouden want ik vond hem gewoon een erg leuk paard. Toen mijn vader een jaar later overleed besloot ik dat ik hem niet weg wilde doen, je wil er dan samen wat van maken. We gingen vooruit en ik reed wedstrijden met hem tot de M1 dressuur. Verder kwamen we niet vanwege artrose. Die wedstrijddagen waren prachtig. Hij was wel druk en soms besloot hij ook dat hij er geen zin in had en staakte hij. Maar zo was hij gewoon en ondanks alles kwamen we wel verder.”

‘Toen mijn vader een jaar later overleed besloot ik dat ik hem niet weg wilde doen, je wil er dan samen wat van maken’

Geduldig zijn

“Mister DJ kon ook ontzettend lief zijn, zeker in de omgang met mij. Ik houd wel van een uitdaging, dus zijn streken waren voor mij niet echt een probleem. Ik leerde veel van hem en uiteindelijk was hij vaak super braaf. Ik mis het rijden met hem en zijn karakter daarbij. Als ik wat van hem vroeg, deed hij het na wat strubbelingen uiteindelijk toch. Ik heb dan ook heel veel geduld van hem gekregen. In het begin was ik vaak hyper en hij ook. Ik heb geleerd dat je vol moet houden en dat je veel meer bereikt als je geduldig bent.”