Annemarie Kroekenstoel
Annemarie Kroekenstoel

Dagboek van een dierenarts: Bloedserieus

Nieuws

Dierenarts Annemarie Kroekenstoel (32) werkt bij Diergeneeskundig Centrum Bekenland in Gelselaar. Binnen de paardendiergeneeskunde heeft ze speciale interesse in gynaecologie, veulenziektes en tandheelkunde. Ze geeft je een kijkje in het leven van een paardendierenarts.


Na een drukke werkdag begint mijn avonddienst rustig. Ik heb in ieder geval tijd voor mijn avondeten, dat is al een goede start. Om 21.00 uur gaat de telefoon. Een bekende klant, normaal gesproken niet iemand die voor ieder wissewasje belt. Dit keer klinkt de paniek in zijn stem. Twee jonge paarden zijn door de omheining gegaan, over een bouwplaats met hekken gevlogen en het is een groot bloedbad. Of ik NU wil komen. Er zijn niet veel spoedgevallen waarvoor ik veel risico’s neem en extra gas geef. Naast de verlossing van een merrie die een veulen moet krijgen, is dit er één van.

De eigenaar heeft de paarden gelukkig op stal gekregen, maar het is chaos en hier en daar spuit het bloed er letterlijk uit. Op een schone stro stal is het effect extra dramatisch. Dan komt het aan op rustig blijven, overzicht houden over de situatie en de juiste keuzes maken. We halen eerst het paard uit de stal waarvan ik denk dat hij het minst verwond is. Ik sedeer het paard en inventariseer de wonden. Ik plaats een drukverband om het been waar het bloed uit spuit. Het lijkt een kleine slagader, die ik voorlopig met verband wel onder controle kan houden. Dit paard kan weer terug naar stal en de volgende patiënt mag op de wasplaats. Ik begin opnieuw met een sedatie. De paarden zijn nog zo opgewonden, dat sedatie noodzakelijk is voor een goede inspectie en behandeling. Ik kijk het hele paard goed na en besluit wat gehecht moet worden en wat niet. Uit een klein wondje aan de binnenkant van het been spuit een flinke straal bloed. Ik zorg ervoor dat het bloedvat wordt afgebonden en dat geeft direct wat meer rust en overzicht.

Veel bloedverlies lijkt al snel dramatisch, maar voordat een paard in levensgevaar dreigt te komen, gaat er wel heel veel bloed verloren. Als je nagaat dat ongeveer zeven procent van je lichaamsgewicht uit bloed bestaat, is dat voor een volwassen paard van 600 kg ongeveer 42 liter bloed. Vanaf een verlies van ongeveer een derde van je totale hoeveelheid bloed begint het levensbedreigend te worden. Dat betekent bij een volwassen paard meer dan 14 liter bloedverlies. Dat is een volle emmer bloed! Voordat je zover bent, moet er heel wat gebeuren.

Evengoed ben ik, maar vooral ook de eigenaar, blij dat het bloeden onder controle is. Rustig verzamel ik alle benodigde spullen uit mijn auto. Een kruiwagen met een plank dient als operatietafel en ik begin met het maken van wondtoilet. Dat betekent haren wegscheren, wondranden desinfecteren en de wond goed schoonspoelen met steriel water. Wanneer de wonden goed schoon zijn, begint het hechtwerk. Het is een heel klusje, maar drie uur later staan beide paarden weer op stal. Uiteraard krijgen ze pijnstilling en antibiotica en de wonden op de benen pak ik in met verband. Bij beenwonden is verband erg belangrijk; het zorgt ervoor dat het paard niet aan de wond zit, het  geeft goede steun aan de wond en het werkt door de tegendruk ook nog eens pijnstillend. Het is inmiddels middernacht en de eigenaar heeft gelukkig een paar uur de tijd gehad om tot rust te komen, net als de paarden. Rustig rijd ik weer naar huis, ik vermoed dat ik morgen wel spierpijn zal hebben van drie uur lang in een verkrampte houding en met kromme rug werken. Ondanks dat vooruitzicht kan ik toch tevreden naar huis. Dit is waarom ik ooit dierenarts wilde worden!