Het afscheid van Hazel

1 april 2016, 00:00 Nieuws
[row]
[seven]

“In maart 2014 kochten we de achtjarige Trakehnermerrie Hazel. Ze was ons eerste paard en zo’n mooi, lief en braaf dier! Ik zocht een paard dat niet te jong en heel braaf was zodat mijn dochter er fijn mee kon knuffelen en rijden. Voor mezelf zocht ik een dier waar ik ook mee op wedstrijd kon. Hazel had het allemaal: het klikte dan ook meteen en we waren dolgelukkig toen ze bij ons stond. Hazel was een familiepaard. Ze verbond niet alleen mij en mijn dochter Lola, maar ook mijn man en mijn jongste dochter.”

[/seven]
[five]
[panel]

Hazel
2005 tot 2015

Eigenaar: Carina Berbee (1972)
Ras: Trakehner
Kleur: Bruin

Hazel was een goudeerlijk paard.

[/panel]

[/five]
[/row]

Kreupel

“Toen ze een paar weken bij ons stond werd Hazel kreupel. Het leek erop dat ze gevoelige hoefzolen had, dus zetten we haar op ijzers met zooltjes. Dat werkte en na vijf weken boxrust konden we weer beginnen met rijden. We reden dressuur, deden af en toe een sprongetje en ik ging lekker naar het strand met haar. We genoten met volle teugen, tot ze in juni 2015 helaas weer kreupel werd. Ze had een peesblessure, maar toen deze na een paar weken over was, bleek ze kreupel aan haar andere voorbeen. Ze stond al die tijd onder controle van de veearts, maar omdat Hazel tijdens de hoefcontroles alle kanten op sprong, besloten we Hazel voor onderzoek en behandeling naar de kliniek in Wolvega te brengen: ik wilde duidelijkheid over wat zij nu mankeerde.”

Hoefwand

“In de kliniek bleek dat Hazel last had van een losse hoefwand, een flinke ontsteking en vergevorderde rotstraal. Een groot deel van haar hoef en hoefwand werd weggehaald en er kwam enorm veel viezigheid uit. Gelukkig mochten we haar al snel weer ophalen en konden we beginnen aan de lange revalidatie. We wandelden twee keer per dag op harde ondergrond en Hazel kreeg ontstekingsremmers. Maar Hazel bleef kreupel lopen en nadat de veearts röntgenfoto’s had gemaakt, werd duidelijk dat haar hoefbeen was gekanteld. We waren verdrietig, maar wilden niet opgeven. Daarom kreeg zij in overleg met de veearts zwaardere medicatie, in de hoop dat het hoefbeen terug zou kantelen. Na twee weken was er echter geen verbetering en Hazel had zo veel pijn dat ze bijna niet kon lopen. We hadden geen keus en moesten haar begin december laten gaan.”

‘Zoals Hazel was er ook maar één: ze was zo rustig en geduldig’

Rustig en geduldig

“Het was heftig om haar te verliezen. Je koopt een paard met het idee er nog jarenlang plezier van te hebben, maar dan ben je haar met twee jaar kwijt. Het is heel onwerkelijk: daar zit je dan met z’n tweeën, zonder het paardje waar je zo veel van hield. We hebben in een korte periode veel meegemaakt, waardoor de band heel sterk was. Zoals Hazel was er ook maar één: ze was zo rustig en geduldig. We genoten echt van haar en kijken met plezier terug op de dingen de we wel samen hebben kunnen doen.”

 

P.S.: Elke vrijdag vind je een nieuw verhaal online.

[gallery ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/04/20151129_113239.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/04/20150905_150056.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/04/20150510_203226.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/04/20140326_162027.jpg|”]

 

 

[button href=”https://www.bitmagazine.nl/algemeen/heb-jij-je-paard-verloren-doe-je-verhaal-in-de-online-rubriek/49407/”]Geef je op[/button]