appel voeren
appel voeren

Paarden slimmer, dan dat we dachten

Gedrag Opvallend

Net als honden, dolfijnen en kraaien zijn paarden in staat om menselijk gedrag te beïnvloeden om een bepaald doel, zoals voedsel, te bereiken. Onderzoekers stellen daarom dat paarden nog slimmer zijn dan we denken.

Italiaanse en Australische onderzoekers zeggen dan ook dat paarden moeten worden toegevoegd aan de lijst van dieren die in staat zijn om flexibel en intentioneel te communiceren. 

Deze lijst bestaat al uit verschillende soorten zoals honden, dolfijnen, rifvissen en kraai-achtigen. Het paard zal de tweede gedomesticeerde (na honden) soort zijn die op deze lijst staat.

Slimmer dan we denken

Rachelle Malavasi, van de ‘School of Ethical Equitation’, Italië, zegt dat uit eerdere studies ook al bleek dat paarden over beter ontwikkelde cognitieve vaardigheden beschikken, zoals het herkennen van individuen en sociaal leren. Uit dit onderzoek bleek opnieuw dat paarden slimmer zijn dan we denken.

Intentionele communicatie

Malavasi en professor Ludwig Huber voeren een experiment uit met zes criteria voor intentionele communicatie, zoals die in 1975 voor mensen zijn omschreven, maar dan aangepast aan dieren.

Veertien paarden, allemaal getraind volgens de natural-horsemanshipmethode, deden mee aan het onderzoek. In de omheinde omgeving stonden twee, voor de paarden onbereikbare, emmers die met wortelen, appels en granen gevuld waren. Een camera werd gebruikt om alle expressies in de gaten te houden.

Gedrag beïnvloeden

Malavasi: “De paarden probeerden het gedrag van de onderzoeker te beïnvloeden door hun ogen te gebruiken. Dat duidt erop dat paarden begrijpen dat twee individuen hun bedoelingen kunnen communiceren door oogopslag.” 

De paarden gebruiken niet alleen hun ogen, maar bewogen ook hun hoofd door te knikken of te schudden, om de aandacht van de onderzoeker te krijgen. Ze waren zelfs bereid om de onderzoeker uiteindelijk aan te raken, wat duidt op vastberadenheid.

Flexibel

De fundamentele vraag in dit onderzoek was of de paarden het voedsel probeerden te verkrijgen door de aandacht van de persoon op verschillende manieren, afhankelijk van het stadium, te beïnvloeden. Het bleek dat de paarden hun oogopslag gebruikten om de aandacht van de persoon op het voedsel te vestigen. Ze gebruikten meer signalen wanneer de persoon wegkeek. Daaruit blijkt dat paarden flexibel zijn in dit gedrag en het aanpassen op de hoeveelheid aandacht die de persoon had. Wanneer de eerste signalen niet werkten, gingen de paarden zelfs over tot het benaderen of aanraken van de persoon.

Het is nog niet bekend in hoeverre dit gedrag alleen bij paarden voorkomt die met mensen leven. “Hoe dan ook is dit een bewijs om nog eens te kijken naar de manier waarop we met onze gedomesticeerde paarden omgaan. Als zij in staat zijn om hun behoefte aan ons duidelijk te maken, kunnen we hun inzet niet negeren.”

Bron: Horsetalk