Bit 237
NieuwsJe paard loslaten. Een regelmatig terugkerend thema in Bit. En o zo moeilijk, blijkt ook nu weer in het artikel van redacteur Afke Teunen over op vakantie gaan, zonder paard. Afgelopen week liep ik zelf ook tegen zo’n ‘loslaatmomentje’ aan.
Mijn Spaanse knapperd is verhuisd: hij staat nu bijna in mijn achtertuin. Op een heel idyllisch plekje, aan de rand van een stuk bos. Vanuit zijn buitenstal kijkt hij uit over weilanden vol klaver, boterbloemen en verschillende heerlijke, stengelige grassoorten. Het wennen - overdag in de ruime paddock en ’s nachts in z’n nieuwe, dik opgestrooide stal - gaat heel voorspoedig. Wanneer alle onweersbuien het Brabantse platteland zijn overgewaaid en de kleiige bodem het toelaat, mag de hele manegekudde de klaver- en boterbloemrijke wei in. Wat een gaaf gezicht: zoveel verschillende rassen, formaten, leeftijden en karakters bij elkaar!
Maar dan breekt ook het moeilijkste moment van de verhuizing aan. ‘Zet ‘em er maar eens bij’, zegt de pensionhoudster. Tuurlijk, gaan we doen! Een paard moet paard kunnen zijn, samen met anderen in een ruime wei… Maar terwijl ik dat zeg, is het alsof ik mijzelf moed inspreek: moet ik mijn Spaanse knapperd Iluso echt loslaten in die grote kudde? Zullen ze wel lief voor hem zijn? En die rangorde bepalen, gaat dat er niet al te hard aan toe? Ik moet er niet aan denken dat mijn dappere paardje iets overkomt…
Nooit gedacht dat mijn paard in de wei zetten zo spannend kon zijn! Wanneer ik van stal naar de wei loop, met mijn niets vermoedende knapperd achter mij aan, heeft de kudde het al begrepen. Een tiental paarden komt aan gegaloppeerd. Het is dringen voor de toegangspoort: iedereen is nieuwsgierig naar die exotische nieuweling. Ik aarzel. Zal ik hem ertussen loslaten; is het wel een goed idee? Ik open de poort en mijn bruine vriend schiet meteen door een gaatje tussen de belangstellenden door. De kudde-dynamiek komt direct op gang. Iluso laat zich bekijken, besnuffelen en ook van wat oren in de nek is hij niet onder de indruk. Dan opeens… gegil, getrap, chaos. Mijn hart schiet in mijn keel. Machteloos aanschouw ik het proces waar ‘Loes’ doorheen moet.
Even lijkt het weer rustig, tot een imposante Fjord vindt dat hij minstens zo’n mooie nek kan opzetten als mijn Spanjaard. Hij blijkt de nummer twee in de rangorde. Omdat nummer één uit de kudde te druk is met het bewaken van de merries, heeft de potige Fjord het bewakingswerk op zich genomen. Hij is van de ‘ik laat het alvast voelen, dan begrijp je het meteen’-soort. Wanneer zijn hoeven met een doffe dreun in de zijkant van mijn paard belandden, gaat er een steek door me heen. De tranen schieten in mijn ogen. Wat heb ik gedaan?! Bijna anderhalf uur sta ik als aan de grond genageld naar mijn paard en z’n nieuwe kudde te kijken. Als een moeder die haar peuter moet loslaten op het schoolplein en na het overhandigen van zijn broodtrommeltje nog even vruchteloos roept: niet meteen te wild, hè jongen. Pas als de rust in de wei wat teruggekeerd is, durf ik mijn fiets te pakken en mij los te scheuren van dit tafereel. Wat is dit moeilijk...
Dorien van Dijk
Hoofdredacteur Bit
Je kunt Bit ook online lezen, sluit hier een abonnement af.
[row][six]
Voorbeeld exemplaar
[/six][six]Artikelen Bit 236
[posts number=”7” category=”Bit 237”] [/six][/row] [row][six]
Tip van de Week
[posts number=”4” category=”tip van de week”][/six]
[six]
Win weekendtas
Heb jij een leuke foto gemaakt? Stuur je verhaal aan Bit. De leukste foto wordt beloond met een weekendtas van Ariat. Stuur je foto en je contactgegevens naar redactie@bitmagazine.nl o.v.v. ‘De Foto’ [/six] [/row]
