Charlotte Dujardin over Valegro, Rio en haar afkeer van Aken

25 juni 2016, 00:00 Nieuws

Over de jonge Valegro...

“Ik zag Lucy Cartwright op hem rijden en vroeg me af hoe hij zoveel kracht kon hebben. Ik vroeg haar hoe hij voelde en ze lachte en zei dat hij briljant was. Ze vond hem heel erg leuk te rijden. Hij was als jong paard altijd al sterk, hij had heel veel kracht maar had daar nog maar weinig controle over. Toen hij leerde te verzamelen kon hij zichzelf gaan dragen.

Op een dag zei Stephen Clarke tijdens een demonstratie dat zijn galop te groot was om te verzamelen. Op de terugweg zeiden Carl en ik tegen elkaar: oké, we gaan naar huis en ZULLEN hem leren verzamelen!”

Over het opleiden van een super gevoelig paard...

“Blueberry een oefening aanleren is fantastisch, je leert het hem de ene dag en de volgende dag kent hij het gewoon. Hij heeft drie geweldige gangen, maar wat nog beter is is dat hij een goed stel hersenen heeft en makkelijk te trainen is. Naarmate we hoger kwamen werd hij heter en heter en bij het trainen van de changementen kon ik mijn been niet eens aanleggen. De changementen op zich waren niet lastig, maar het accepteren van mijn been was moeilijk. Hij is zo gevoelig, je hoeft maar hele kleine hulpen te geven voor een groot effect. Zijn hete karakter werkt in zijn voordeel, hij heeft de energie en drive om het allemaal vanzelf te doen, waardoor mijn taak weer een stuk makkelijker wordt.”

Over dat ene nare moment...

“Ik ben nog nooit van Blueberry gevallen en ik denk dat niemand dat ooit is overkomen. Hij heeft nog nooit iets slechts gedaan, maar tijdens een prijsuitreiking in Florida is hij eens geduwd door een ander paard. Hij schrok ervan en steigerde, en daar is een vreselijke foto van. Maar hij heeft nooit gebokt en doet ook nooit schrikachtig. Ik haat die foto uit Florida, het is zo niet Valegro. Tricia Gardener maakt buitenritjes op hem en zij is eind 70.”

Over Valegro’s onafhankelijke persoonlijkheid...

“Hij is erg onafhankelijk en niet erg aanhalig. Je krijgt geen knuffels tenzij je eten hebt. Maar elk voedsel is dan ook goed genoeg, met eten houdt hij van je. Hij is erg hebberig, net als ik. Daarom kunnen we het zo goed vinden!

Valegro is het perfecte paard, je kunt hem overal mee naartoe nemen zonder dat hij stress krijgt. Hij is op wedstrijd precies hetzelfde als hij thuis is. Hij heeft een groot hart en als je op hem rijdt geeft hij alles voor je. Hij doet altijd zijn best. Als hij tijdens een proef een vreemde fout maakt vragen mensen wat er mis is. Maar je moet gewoon onthouden dat hij net zo is als ieder ander paard en fouten kan maken.”

Over haar haat naar de Duitse plaats Aken...

“Aken was vreselijk. Beide keren dat ik er was haatte ik elke minuut ervan. Er hangt een nare sfeer en ik voel me daar niet mezelf. Valegro voelt zo ook een beetje aan. Ik wil me nooit meer voelen zoals daar.”

Over haar verwachtingen van Rio...

“Als ik een teamplek behaal - en hopelijk gebeurt dat - ga ik ervan genieten. Het is waarschijnlijk mijn laatste grote wedstrijd met Valegro en het zou fantastisch zijn om bovenaan te eindigen. Maar winnen of verliezen, ik heb het allebei al een keer gedaan. Dus er is niets om te bewijzen. Ik wil gewoon naar Rio omdat het een privilege is om mijn land te vertegenwoordigen en misschien een medaille te behalen. Het is een kleine laag op het grote succes dat ik al heb behaald met Blueberry en dat kan niemand ons nog afpakken.”

Bron: Horse and Hound