Blog: Idolen bekijken op Indoor Brabant
NieuwsGisteren was de aftrap van alweer de 50e editie van Indoor Brabant. Fantastisch dat een concours na een halve eeuw nog steeds staat als een huis en dat moest dan ook gevierd worden met een jubileumavond.
Na een leuke eventingrubriek werden de beste ruiters van 50 jaar Indoor Brabant verkozen in de disciplines dressuur en springen. Dit werden niets meer dan terecht Anky van Grunsven, de vrouw die door haar ontelbaar vele overwinningen de dressuursport in Nederland weer op de kaart wist te zetten en Jos Lansink, die als enige Nederlander ooit de wereldbeker finale wist te winnen op Indoor Brabant. En daarmee kwamen natuurlijk ook weer de herinneringen van die overwinning in 1994 naar boven. Wie kan zich het kunstje van Libero H op de triple-bar, die in het midden van de driesprong opgesteld stond, niet herinneren?!
En daarna stond een onderdeel gepland waar ik speciaal voor kwam kijken, een onderdeel waar ik echt naar uitkeek, de Jumping Legends. Veel van mijn oude idolen zouden weer eens schitteren in de wedstrijdring. Idolen waar ik als kind op Indoor Brabant naar ging kijken, idolen waar ik oneindig veel filmpjes en springfoto’s van heb bekeken en waar ik vroeger posters van aan de muur had hangen, maar waarvan de meesten al lang en breed hun rijjasje tussen de mottenballen hadden hangen.
En wat was het leuk om Piet, Henk, Dirk, Emile, Rob, Bert, Johan, Franke, en Maria weer op paard te zien zitten. Nou heb ik van Jos Lansink zijn rijden vorige week in de Peelbergen nog kunnen genieten, maar als legende hoorde hij hier zeker in thuis.
En wat bleek? Paardrijden verleer je dus echt niet en rijkunstig gevoel raak je niet kwijt. Stuk voor stuk reden deze heren en dame in de leeftijd van 52 tot en met 69, fantastisch rond door het toch verrassend aan de maat staande parcours. Zelfs de rijstijlen en rijjasjes waren nog precies zoals ze in mijn herinnering gegrift stonden. Het was even alsof de tijd had stilgestaan.
En ook in de barrage wisten deze oud topruiters nog van wanten, gas geven en kort draaien waren ze niet verleerd. Ook al sprak stylist Henk Nooren over ‘overleven’ in de barrage, dat korte draaien heeft zijn dochter niet van een vreemde.
De uiteindelijke winnaar Bert Romp maakte nog wat extra show door in de eerste ronde boven de laatste sprong al een vuist in de lucht te steken en na de winnende barrage juichend rond te galopperen alsof hij zojuist wereldkampioen geworden was. En misschien voelde dat ook wel een beetje zo in dat deelnemersveld!
Ik heb in ieder geval genoten van deze fantastische showrubriek en hoop dat dit een terugkerend iets kan worden. Wellicht eens een Dressage Legends met Ellen Bontje, Tineke Bartels, Coby van Baalen en natuurlijk Anky van Grunsven? Ik zal in ieder geval, zelfs als niet dressuurkenner, dan ook weer van de partij zijn. Want het geeft een jonge amazone veel hoop om te zien dat het mogelijk is om na je 50e en 60e levensjaar nog met zoveel paardrijgevoel een parcours rond te kunnen rijden!
