8 Redenen waarom jij als paardrijdende volwassene een badass bent

19 maart 2017, 00:00 Nieuws

1. Je overwint je angsten

Laten we even eerlijk zijn: misschien was je als kind heldhaftig genoeg om met een ondeugende pony over berg en dal te gaan en ook nog een hekje mee te pakken, maar nu je wat ouder bent, ben je je bewust van de gevaren van de sport en je eigen eindigheid. Iedere keer als je bij de paarden bent, weet je dat je slechts één trap naar een vlieg verwijderd bent van een gebroken teen. Of één opvliegend vogeltje verwijderd van zandhappen. Wijsheid komt met de jaren, zegt men, maar met deze wijsheid komt ook bewustzijn van ieder dingetje dat fout kan gaan. Het feit alleen al dat je nog steeds met paarden omgaat en doet wat je doet maakt je al een ontzettende badass.

2. Je geeft mee

Heb je ooit een kind van een paard zien vallen? Het ziet eruit alsof ze van rubber zijn gemaakt. Soms stuiteren ze zo goed, dat ze weer op hun voeten terecht komen. En zeker te weten dat ze weer terug op hun paard klimmen, voordat je je eigenlijk realiseert wat er is gebeurd. Wanneer je ouder wordt verandert je lichaam en veranderen je reflexen. Het komt er op neer dat je minder ‘stuitert’ en meer neer ploft. Het kost een paar minuten meer om je gedachten en interne organen weer op orde te krijgen, maar het feit dat je in staat bent om dit te doen maakt al dat je ontzettend dapper bent. Of rodeoruiter.

3. Alles doet zeer

Hebben kinderen ook spierpijn? Als dat het geval is, dan is het zeker in mindere mate dan wanneer je volwassen bent. Als een kind nog niet de helft van het spierpijnleed van een volwassene van middelbare leeftijd zou meemaken, dan zou je niet zoveel kinderen zonder zadel of beugels door de bak zien banjeren. Als volwassene betaal je twee keer voor je zitlessen: met geld en met je vaardigheid om recht te lopen.

4. Nu we het toch over geld hebben, nu je weet hoeveel je les, wedstrijd of zadeldekje kost waardeer je dat wat je hebt veel meer

Kinderen en pubers hebben niet altijd door hoe duur de paardensport kan zijn, maar volwassenen hebben dat wel. Je rekent de kosten van een nieuwe trailer om in het aantal uren dat je ervoor moet werken en je bedenkt hoe vaak je je kopje koffie op het station moet skippen voordat je de dierenarts belt. Maar dit alles leidt ertoe dat je nog dankbaarder bent voor ieder moment dat je met je paard doorbrengt. Je werkt je uit de naad voor iets waar je ontzettend passievol over bent, en daar mag je best trots op zijn.

5. Het sociale aspect

We hebben het allemaal meerdere keren meegemaakt: we vertellen een nieuwe vriend(in) dat we paardrijden, om vervolgens aan hun gezicht te kunnen aflezen dat ze denken ‘Oh, geweldig, weer zo’n paardenmeisje.’ Jij bent misschien trots op wat je doet, maar we weten allemaal dat er een sociaal stigma op de ruiter ligt. Wellicht pas je zelfs wel in het stereotype: je auto vol met hooi, op je werk verschijnen met slobber op je t-shirt en de achtergrond van je telefoon is een foto van jouw paard grazend in de weide. Wees er maar trots op mederuiters. Je hebt een hobby die je serieus neemt terwijl andere volwassenen saaie dingen doen als golfen.

6. De schaamte

Er is een kans, een kleine kans, dat als je paarden leuk vindt, en als je paardrijden leuk vindt, en je het óók leuk vindt om er artikelen over te lezen, dat je een klein beetje geobsedeerd bent. En dat is oké. Je bent misschien nog wel het zelfde gekke paardenmeisje van twintig jaar geleden. Je neemt alle informatie die je voorhanden hebt tot je, dus ook tv-programma’s over paarden voor kinderen en slechte films op Netflix. Je hebt misschien wel alle boeken van de Saddle Club.

Het is niet nodig je te schamen, of om alles te verbergen voor je geliefden zodat ze je niet uitlachen. Het betekent alleen dat je hongerig bent naar alles dat met paarden te maken heeft en je je best doet om in die behoefte te voldoen. Je bent zo gepassioneerd dat je het riskeert om uitgelachen te worden, en dat is knap!

7. De balans vinden tussen werk, familie, vrienden en paarden

Misschien heb je kinderen of een serieuze baan. Misschien heb je ze wel allebei en wil je ook graag een kat. Wat er in het leven ook aan je trekt, het is moeilijk genoeg om je op alles te concentreren, óók zonder een tijdrovende hobby als paardrijden. We kennen het allemaal dat je op stal in een soort tijdscapsule raakt en ‘één uurtje maar’ zich vermenigvuldigt met drie. Dat je alles in balans houdt en niet dakloos, gescheiden of compleet gestoord eindigt betekent dat je ontzettend goed bezig bent.

8. Je bereidheid om op de rug van een ‘harige kleuter’ te zitten

Iemand vroeg eens hoe slim mijn paard was. ‘Neem een vierjarige kleuter,’ zei ik. ‘Laat deze vierjarige kleuter 600 kilo wegen. Bedek hem met haar. Dan heb je de mentale en emotionele stabiliteit van mijn paard.’

Zeer regelmatig doe je een gigantisch dier een paar stukken leer aan om er vervolgens op te gaan zitten en hem ervan te overtuigen tegen ieder reflex in te gaan, zoals het op de vlucht te slaan voor dingen als plastic zakjes. Of een jas aan het hek. Of een grote schaduw. Vervolgens vraag je hem een rondje te lopen en over balken te gaan in plaats van eromheen. Misschien vraag je hem wel langs een koe te lopen, terwijl er in de hele wereld géén reden is om jou niet van zijn rug te gooien en heel hard weg te rennen om zichzelf in veiligheid te stellen.

Het feit dat je dit allemaal geheel vrijwillig doet, wil zeggen dat jij een ongelooflijke badass bent. Dus de eerste keer dat je je te neergeslagen voelt omdat je niet cool of avontuurlijk bent, of omdat je denkt dat je niet degene bent die je zou moeten zijn, onthoud: iedere dag dat jij voor paarden kiest, ben je ontzettend heldhaftig!

Bron: Horsenetwork